vrijdag 29 februari 2008

Suzuki-concert





Op 10 februari kregen onze kinderen nog eens de gelegenheid om podiumervaring op te doen. Hun lerares viool had een zondagnamiddagconcert op poten gezet. Het Suzuki-orkest, dit zijn eerder tieners, en de jongere Suzuki-muzikantjes, waaronder onze kinderen, traden op, samen met het 'Chapel Lane Presbyterian Choir'. Nu kon dat koor wel wat versterking gebruiken, vermits ze het Te Deum van Haydn wilden brengen, en een deel van de koorleden hadden afgehaakt, afgeschrikt door de moeilijkheidsgraad en door... het Latijn. Zo kwam het dus dat mama Isabel een aantal donderdagen op rij mee is gaan oefenen om het werk mee gestalte te geven. Het was tof, we hebben alles samen maar een 4-tal keer geoefend, de rest was zelfstudie thuis, met cd en mijn piano. Ik had het Te Deum nog niet gezongen, dus het was een leuke uitdaging. Ik heb er echt van genoten. Bovendien heeft mijn stem nog eens een goeie training gehad, want het is toch een niet te onderschatten stuk, met een paar vermoeiende passages.

Over naar het concert zelf. Op het programma stond:
2 hymnen, gebracht door de jonge Suzuki-muzikanten,het Suzuki-orkest en het koor
Foote, Irish Folk Song
Vivaldi, Concerto for Two Violins, gebracht door 2 solisten
Dello Joio, Air
Haydn, Te Deum
Het concert is bijzonder goed verlopen, het was een feest voor muzikanten en toehoorders, iedereen was super enthoesiast. Weer een toffe ervaring die ze ons niet meer afpakken.

maandag 18 februari 2008

Dow Corning Tennis Classic



Een boeiende en drukke week was het, de eerste week van februari. Er was dat jaarlijks terugkerend $75.000 tennistornooi voor vrouwelijke proftennissers. Grote madammen als Justine Henin, Anna Kournikova, Venus Williams ...speelden hier als jong talent. Het is een evenement waaraan heel veel vrijwilligers meewerken. Zo ook werd de week voordien een oproep gedaan naar gezinnen om speelsters te huisvesten tijdens hun verblijf. De kinderen hoefden bij mama en papa niet lang aan te dringen en zo kwam het dat we vanaf zaterdagnamiddag iemand meer in huis hadden, nl. Veronika C., een Tsjechische speelster, ong. 240ste gerangschikt.


Het klikte van bij het begin. Het werd een fantastische ervaring voor heel het gezin, we beleefden het tennistornooi van heel nabij. We gingen naar enkele matchen kijken, deden mee met een aantal nevenactiviteiten.
's Morgens ontbeten we samen. Veronika was blij nog eens een Europees ontbijt te krijgen, ze was immers al sedert 28 december in de States, waar ze tornooien had gespeeld in Hawaii, Florida, California,... Na het ontbijt bracht ik de kinderen weg naar school en Veronika naar het tenniscentrum, waar ze trainde tot rond 17h. Dan een gezonde huisbereide maaltijd en, na de kinderen in bed gestopt te hebben, een gezellig avondje onder vrouwen (meestal toch, Eric was die week niet vaak vroeg thuis), dus dat betekende samen lekker een filmpje kijken of wat kletsen.


Veronika moest geen kwalificaties spelen, haar eerste enkel-match was woensdagvoormiddag. De kinderen naar school, geen Franse les te geven op woensdag, dus ik kon gaan supporteren,...Man, heb ik stress gehad...Het was superspannend: na meer dan 2 uur spelen en 3 sets verloor Veronika... Er was ontgoocheling, maar ook de opluchting dat ze eindelijk naar huis kon, na al die tornooien en na meer dan een maand van huis. Dus werd er heel snel gebeld naar een agent in Tsjechie om tickets te zoeken om zo snel mogelijk thuis te geraken. Er was nog plaats op een vlucht op donderdagochtend, maar die werd later op de dag afgelast omwille van de enorme hoeveelheid sneeuw die die woesdag gevallen is. Zo kwam het dat Veronika nog een dag extra is kunnen blijven. We hebben samen geshopt. De kinderen hadden een 'sneeuwdag', de vijfde ondertussen. 's Namiddags zijn we gaan wandelen, Stefanieke en buurjongetje Alex op de slee en gewoon genieten van het winterlandschap en de bergen sneeuw...

Op vrijdagochtend vroeg opgestaan, ontbijt klaargemaakt, samen ontbeten en dan afscheid genomen. Het was een superdrukke, maar mega-interessante en gezellige week. Hopelijk tot volgend jaar, Veronika!