Een weekend onder meisjes

Sinds onze terugkeer in Midland begin september hebben we hier heel mooi en zonnig weer gehad, dus proberen we daar volop van te genieten. De kinderen fietsen naar school, kunnen naar hun voetballes gaan in de zon en we kunnen nog buiten tennissen.
Sinds kort nog maar ontdekte ik de 'farmers' market' in Midland, het is een markt van lokale producteurs, die enkel in en om de zomermaanden doorgaat. Deze periode zijn er nectarinen, perziken, bosbessen ('blueberries'), appels, paprika's, aubergines, courgettes, tomaten,... allemaal bijzonder lekker en plukvers. Sedert een paar weken ga ik elke woensdag en zaterdag een grote 'kabas' vitamienen halen op de markt. Ook zo vorige zaterdag. Terwijl Stefanie een uurtje turnde in het 'Community Center', haastte ik me naar de markt, om in sneltempo al mijn fruit en groenten in te slaan, bovendien kon ik niet weerstaan aan een ruiker zonnebloemen, waarschijnlijk de laatste voor dit jaar. Ik zou er alles aan doen om de zomer een beetje langer te mogen vasthouden...
Vermits Eric donderdag richting Europa is gevlogen, haastten we ons na afloop van de turnles naar huis om Evelien en Nathalie op te pikken voor hun voetbalwedstrijd. Eentje om 11u30, de andere wedstrijd om 12u, dus dat kwam goed uit, dat betekende maar 1 rit. Snel wat fruit en drinken meegenomen, wat speelgoed voor Stefanie ook, en zo zaten we wat later al in het gras aan de rand van een voetbalveld, te supporteren voor onze stervoetballers...

Ambities voor het nieuwe schooljaar

Met 2 dochters in middle school (6th en 7th) begint het schoolgebeuren al een beetje serieuzer te worden. Nathalie gaat ook al naar de 'grote school', 1 jaartje vroeger dan in België, '6th grade' komt immers overeen met het 6de leerjaar, maar 6th tot 8th grade is hier 'middle school', dus weg van de 'elementary school'. Bovendien zit Nathalie al een jaar voorop. Het is dus toch een beetje met een klein hartje dat ik haar 2 weken geleden zag vertrekken naar haar nieuwe school. Zolang het nog mooi weer is, rijden beide zussen samen met de fiets naar school, een van de veranderingen tegenover vorig jaar, toen Evelien niet graag alleen naar school fietste, en ze altijd met de auto werd gebracht. Nu zijn ze met zijn tweeën, we hopen dat ze nog tot half of eind oktober kunnen met de fiets gaan, daarna valt stilaan de eerste sneeuw...
Een ander goed voornemen voor dit schooljaar, heeft betrekking op hun lunch. Vorig jaar aten beide meisjes op school, maar het aanbod is niet echt gezond en gevarieerd. Ik kookte dan nog eens bijna elke avond, wat de avonden vrij hectisch maakte. Dit jaar wil ik hen minstens 3 keer per week zelf eten meegeven. Warme maaltijden zoals spaghetti of een rijstschotel zijn handig, er zijn microgolfovens waarin ze eten kunnen opwarmen. Ook koude schoteltjes staan op het menu, bijvoorbeeld met mozzarella en tomaat (een van de lievelingsgerechten van de meisjes), of met tonijn en perziken. 's Avonds eten we dan meestal boterhammen, vooral op avonden die vol zitten met sport- of muziekactiviteiten zorg ik ervoor dat we 's avonds boterhammetjes kunnen eten. De meisjes houden van hun huisbereide lunch, ik ben er zeker van dat het gezonder is voor hen, en het helpt ons leven beter georganiseerd te houden. Alleen maar voordelen dus tot nu toe.
'Last but not least' nog een derde ambitie voor dit schooljaar. Evelien zou in het Belgisch systeem dit jaar naar het eerste middelbaar gaan. Vermits we hier voor 3 jaar zijn, normaal nog 1 jaar, moeten we er rekening mee houden dat ze zich volgend schooljaar mogelijk weer in het Belgisch schoolsysteem moet kunnen integreren. Daarom hebben we een schema opgesteld voor extra vakken (Latijn, Nederlands, Frans) uit het Belgisch curriculum, telkens max. een uurtje na schooltijd. Gelukkig is de school hier uit om 14u45', waardoor dit toch doenbaar is. Niet altijd gemakkelijk om na een schooldag nog een uurtje 'Belgische' school te 'lopen', vandaar een schema met elke dag een extra vak, alsof er een zevende lesuur zou zijn. Ook Nathalie krijgt Frans en een beetje Nederlands, voor haar wel maar 3 avonden per week. Zowel voor de meisjes als voor de mama (en soms helpt papa ook) een hele opgave! Ik hoop dat we het samen volhouden, want evident is het niet, maar wel de moeite waard!

Zumba... yeah!!!

Toen ik een paar weken geleden in het 'Midland Community Center' Stefanie ging inschrijven voor haar turnles, viel mijn oog in de brochure op 'zumba': een aerobic-fitness-klas, maar dan op vooral Latijns-Amerikaanse muziek (salsa, tango, merengue, mambo, rumba,...). Eric en ik hebben verschillende jaren dansles gevolgd en vooral de Latijns-Amerikaanse dansen liggen ons goed en doen we dolgraag. Ik dacht dat fitness op deze muziek niet anders dan 'fun' kon zijn, dus schreef ik me in.
Maandagvoormiddag trok ik mijn fila-topje aan (ter ere van Kim, die zondag de finale van de US Open heeft gewonnen...), mijn yogabroek en sportschoenen voor een uurtje zumba. Er waren er nog van hetzelfde gedacht geweest, want we waren wel met 30! Twee instructrices vooraan (of noem je ze coaches?), met een spiegelmuur zodat je alles goed kunt volgen en ook je eigen stuntelen goed kan observeren.
Na die eerste les staat het vast: ik heb de zumba-microbe te pakken! Het is superleuk, het is echte 'work-out', het is echt wel zweten, maar het is als naar een dansfeest gaan en je gewoon amuseren van de eerste tot de laatste minuut. Ik heb ook in de dansles die we in Zottegem volgden, altijd gehouden van de lijndansen die ze ons daar aanleerden. Zo voelt zumba aan: een vol uur mogen bewegen, dansen en 'shaken' op superzomerse muziek. Doordat ik de basispassen van de verschillende Latijns-Amerikaanse dansen goed onder de knie heb, ging het vrij vlot om te kunnen volgen.
Vermits het zo goed is meegevallen, ben ik woensdagochtend al teruggeweest voor een tweede 'zumba'-klas. Voor mij is het duidelijk, dit is voor mij een nieuwe fantastische manier om calorieën te verbranden en op conditie te blijven. Een mooie aanvulling op het tennis en de yoga!!

Tennisgeschiedenis dank zij 'onze' Kim Clijsters

Gisteravond iets na elven won Kim Clijsters de finale van de US Open tegen de 19-jarige Deense Caroline Wozniacki! Vier jaar na haar eerste beker op de US Open en na een afwezigheid in het tenniscircuit van 2 jaar, speelde Kim hier pas haar derde tornooi (na Cincinnatti en Toronto), maar deed dat met zoveel klasse, en deed hier wat velen niet voor mogelijk achtten en wat waarschijnlijk niemand haar ooit nog zal nadoen...!
In de halve finale diende ze het op te nemen tegen Serena Williams. Door de regen in New York werd deze wedstrijd pas zaterdagavond gespeeld (oorspronkelijk gepland voor de vroege namiddag). Heel de dag hadden we de toestand in New York opgevolgd, maar de regen bleef aanhouden. Toen het voorbij negen uur ging, vreesden we ervoor of de wedstrijd nog zou gespeeld worden. De tv hielden we op het tenniskanaal, en uiteindelijk, rond 22u, startte alsnog de wedstrijd! Het werd een wedstrijd 'met power', waarin Kim en Serena elkaar niet veel ademruimte gaven. Kim bleef super gefocust en won de eerste set. In de tweede set werd het 6-5 voor Kim en 15-30 in Serena's opslagspel. Bij de 4de opslag roept een lijnrechter een voetfout, wat de stand op 15-40 brengt voor Clijsters, waarop Serena haar temperament verliest en de lijnrechter uitscheldt. Uiteindelijk wordt Serena gestraft met een punt, wat hier toevallig het matchpunt was. Kim won hiermee de halve finale van Serena, en was niet gelukkig dat dit op deze manier was verlopen, zij had de wedstrijd liever gewonnen zonder al dit drama. Zij heeft alleszins verdienstelijk gewonnen, zij was de sterkste in de wedstrijd en had dit incident niet nodig om de wedstrijd te winnen!! Wij hebben genoten van deze wedstrijd, de spanning was ook in onze living te snijden, Eric en ik hebben zitten 'high five'-en bij iedere set die Kim won! We voelden ons gepriviligieerd dat wij als Belgen op een uur dat de meeste Belgen sliepen, deze wedstrijd konden 'live' meemaken vanuit onze Amerikaanse woonkamer....
En dan de finale, weer een avondwedstrijd, deze keer startte de wedstrijd om 21u. Kim won in 2 sets van Caroline Wozniacki, weer een juweeltje van een wedstrijd, waarin de foutenlast van Clijsters wel groter was dan in haar wedstrijd met Serena, de zenuwen speelden beide speelsters parten in de eerste set. Kim stond er wel op de cruciale momenten en won de eerste set met 6-4. De tweede set ging eerste gelijk op, maar dan domineerde Clijsters duidelijk en ze won uiteindelijk de finale in 2 sets, 6-4 en 6-3!! Weer een bijzonder hoogstaande en spannende wedstrijd en een plezier om naar te kijken! De overwinning was begrijpelijk heel emotioneel voor Clijsters en voor iedereen die dit unieke gebeuren heeft gevolgd...! De Amerikaanse pers kan er niet van over hoe deze jonge mama na haar 2 jaar weggeweest te zijn, zo overdonderend teruggekomt en dan ook nog de US Open titel pakt! Wij zijn ongelofelijk fier op haar en wensen haar het allerbeste toe in haar 2de tenniscarrière!!!!!!!

Memorabele tennisdag voor Kim Clijsters en Midland Michigan

Wat een dag! Voor dit laatste weekend voor de start van het schooljaar hadden we besloten rustig thuis te blijven. De zon is van de partij voor dit lang 'labor day'-weekend. Dus nemen we tijd oms eens te tennissen, buiten, zolang het nog kan, wat te fietsen, nog wat laatste spulletjes voor school te kopen en gewoon te relaxen. Vermits de US Open volop aan de gang is, en Kim Clijsters stevig aan haar comeback bezig is, wilden we haar natuurlijk aan het werk zien. De derde ronde op vrijdagavond werd voor Kim een Belgisch onderonsje tegen Kirsten Flipkens. Op TV werd deze match niet uitgezonden, dus trokken we met een pc de kelder in om de match op grootscherm te volgen via de livebeelden op de website van de US Open. Kim domineerde duidelijk de wedstrijd, terwijl Kirsten ons toch ook liet genieten van een mooi staaltje tennis. Met 6-0, 6-2 stootte Kim door naar de volgende ronde.
Die stond deze namiddag op het programma: Kim diende het op te nemen tegen Venus Williams. Deze keer, met de Amerikaanse Venus op de court, werd de wedstrijd wel uitgezonden op tv. Met heel het gezin, behalve Stefanie, die vond de barbies net iets interessanter, zaten we aan de tv gekluisterd. De eerste set toonde Kim zich bijzonder sterk en Venus leek maar niet op dreef te geraken, vooral niet in haar opslag. Het werd 6-0! De tweede set herpakte Venus zich dermate dat het 6-0 werd voor Venus! Ongelofelijk bizar! De derde set was dan wel meer gebalanceerd. Kim kon door het opslagspel van Venus breken en de voorsprong vasthouden tot uiteindelijk met 7-5 op het scorebord de derde set en daarmee de wedstrijd gewonnen werd door Kim!!! Proficiat, Kim!!!! Het publiek draagt haar al op handen. Kim spreekt tot de verbeelding: ze is een fantastische sportvrouw, ze maakt een ongelofelijk sterke comeback na 2 jaar 'moederschapsverlof' (het is geleden van 1980 dat een tennisspeelster die ook moeder was, een 'grand slam' gewonnen heeft), ze is sympathiek, verovert keer op keer de harten van het publiek in haar spontane, grappige antwoorden in de interviews na de wedstrijden.
Wij zijn ondertussen niet alleen Belgen, die fier zijn op Kim's prestaties, we zijn ook inwoners van Midland, Michigan, en regelmatige spelers in het Midland Community Tennis Center. In het begin van deze zomer had Midland zich ingeschreven om mee te dingen naar de trofee van 'Best Tennis Town in the US', een trofee die zou worden uitgereikt tijdens de US Open. Heel de (tennis)gemeenschap werd betrokken bij de voorbereiding, gaande van het opnemen van videobeelden, over events zoals een tennisrally waarin 7d/7d, 24h/24h werd getennist in het tenniscenter. Idereen keek dan ook uit naar de uitreiking vanavond vlak voor de laatste match. En... Midland won de trofee, waaraan een geldprijs van $100.000 verbonden is!
In alle opzichten dus een uitzonderlijke tennisdag voor deze in Midland wonende Belgen!!

Familiereünie in 'La Moulinal'

Mijn ouders waren in februari dit jaar 40 jaar getrouwd. Veel kans om dat toen met het gezin te vieren was er niet, met een dochter in de States en een van de 2 zonen in Italië. Dus werd er besloten om de huwelijksverjaardag in de zomer te vieren, en waar konden we dat beter doen dan in 'La Moulinal'?
Zaterdag 15 augustus kwam iedereen aan en nam op zijn gemak zijn intrek: Kristof en zijn gezin en ook Dominiek sliepen in 'maison d'amis', mijn ouders en ons gezin betrokken samen 'maison d'Isabel'. Na een uitgebreid ontbijt op zondagochtend ging het richting de kerk van Castillonès voor een dankmis voor 40 jaar huwelijk. Daarna wandelden we samen naar ons geliefde restaurant 'les remparts', voor een uitgebreide lunch. Een feest voor alle zintuigen is het altijd in 'les remparts', waar de gastheer en gastvrouw er altijd alles aan doen om de gasten te verwennen. Het weer was perfect, niet te heet, waardoor we volop konden genieten van al het lekkers, we zaten buiten op de binnenkoer aan een lange tafel. Super!
's Namiddags waren er paardenkoersen in Castillonès dus trokken we daar met zijn allen heen voor een ontspannende zondagnamiddag.
De rest van de week was het zalig warm weer, elke dagen temperaturen rond de 30°C, met een uitschieter van 38°C, en zwembadwater van 30-31°C! Is het een wonder dat wij het domein enkel verlieten om naar een van de lokale markten te trekken, en we ons in de namiddag vooral in het zwembad of onder de bomen rond het zwembad ophielden...? Kristof wilde natuurlijk wel het een en ander bezoeken, vermits het zijn eerste verblijf in 'La Moulinal' was. Zo stonden onder andere Bergerac, Monbazillac, Monflanquin op het programma, alsook de abdij van Cadouin. Samen bezochten we de mooie tuinen van Marqueyssac. Eric, Evelien, Nathalie en ik trokken er dan weer een dagje alleen op uit voor een kanotocht op de Vézère.
De kinderen amuseerden zich samen in het zwembad en in de tuin, speelden bijzonder goed samen, wat niet evident is, vermits ze elkaar eigenlijk maar weinig zien. 's Avonds zorgden we om beurt voor een lekkere barbecue, een zelfgemaakte pizza of risotto(de laatste 2 bereid door de Italiaanse kant van de familie, natuurlijk) of trokken we naar een avondmarkt met mogelijkheid tot eten ter plaatse (Villeréal).
De week samen vloog voorbij en op zaterdag wuifden we Kristof, Lorena, Stef en mijn petekindje Thomas uit. Ook oma en opa reden terug richting Belgie, Dominiek was al in het begin van de week teruggevlogen, omwille van een conferentie waarop hij verwacht was.
Wij verwachtten op zaterdagmiddag nieuwe gasten, dus werd het nog wat opkuisen en bedden maken. Het is altijd leuk zelf de gasten te kunnen verwelkomen. Terwijl het duidelijk is dat Marie een voortreffelijke gastvrouw is op momenten dat wij er zelf niet kunnen zijn - we kunnen voor 100% op haar rekenen, wat geen overbodige luxe is als je zelf zo ver zit- is het nu eenmaal zo dat ik er van geniet om eens zelf de gastvrouw te kunnen zijn, ik hou van die contacten!
Na de ontvangst van onze Parijse gasten, besloten we naar een lokaal bierfeest te gaan in de buurt van Issigeac. Bleek dat het om een soort Belgische avond ging. Het gebeuren ging door op een grote wei, met standjes met Belgische bieren, je kon er ook mosselen met frietjes krijgen, en er was een optreden. Heel gezellig allemaal! We maakten er kennis met een Brits koppel die een trektocht maakten van 6 weken door Europa, als aftrap voor de pensionering van de man.
Zondag was er 'fête du livre' in Castillonès, dus trokken we daar even naar toe, om vrij snel weer richting zwembad te keren, want het was heet...
Maandag inpakken, opruimen, kuisen en nog een beetje genieten, dinsdagochtend reden we immers terug naar België.

Zomer in België: tijd voor Vlaamse vrienden en familie

Zoals je gemerkt hebt, heeft deze schrijfster zowat een maand de pen neergelegd. Voornaamste reden is dat ik tijdens mijn verblijf in Europa maar beperkt toegang had tot internet. Voorts is onze Europese trip best druk geweest. Enfin, ik ben terug en helemaal klaar voor mijn derde blogjaar...
Eind juli, na onze onvergetelijke trip door Canada, zijn de kinderen en ik voor 5 weken richting België getrokken, Eric is ons 2 weken later nagevlogen. We kijken er altijd weer na uit, het is een tijd exclusief voor familie en vrienden. Intensief, dat wel, ieder gezinslid heeft een lijst van ‘to do’-s en ‘who to see’-s. Zo organiseerden Evelien en Nathalie voor de tweede keer op rij een verjaardagsfeest voor alle Vlaamse vrienden en vriendinnen. Genodigden en ‘jarigen’ zien dit als een van de topgebeurtenissen van de zomer. Dus werden heel snel alle betrokkenen opgebeld: woensdag feestje voor Nathalie en vrijdag voor Evelien. De zon was van de partij, dus werd er duchtig gezwommen en gespeeld, gepicknickt op het gras, er werd heel wat afgelachen en bijgepraat... Ook in de weken erop kwamen nog geregeld vriendinnetjes over de vloer of gingen onze dochters bij hun vriendinnen. Voor Stefanie ligt het allemaal wat anders: zij heeft in de buurt geen kameraadjes, zij miste haar Amerikaanse vrienden, heel in het bijzonder haar beste vriend, Alex, die ze dan ook heel af en toe eens mocht opbellen... Ikzelf zocht ook een paar vrienden en ex-collega’s op, terwijl de kinderen voor een paar dagen bij oma en opa logeerden. Ik ging ook even goeiedag zeggen bij de collega’s van Eandis in Melle, van wie ik ondertussen 2 jaar geleden voor een paar jaar afscheid nam, vlak voor ons groot avontuur begon...