Zoals je gemerkt hebt, heeft deze schrijfster zowat een maand de pen neergelegd. Voornaamste reden is dat ik tijdens mijn verblijf in Europa maar beperkt toegang had tot internet. Voorts is onze Europese trip best druk geweest. Enfin, ik ben terug en helemaal klaar voor mijn derde blogjaar...
Eind juli, na onze onvergetelijke trip door Canada, zijn de kinderen en ik voor 5 weken richting België getrokken, Eric is ons 2 weken later nagevlogen. We kijken er altijd weer na uit, het is een tijd exclusief vo
or familie en vrienden. Intensief, dat wel, ieder gezinslid heeft een lijst van ‘to do’-s en ‘who to see’-s. Zo organiseerden Evelien en Nathalie voor de tweede keer op rij een verjaardagsfeest voor alle Vlaamse vrienden en vriendinnen. Genodigden en ‘jarigen’ zien dit als een van de topgebeurtenissen van de zomer. Dus werden heel snel alle betrokkenen opgebeld: woensdag feestje voor Nathalie en vrijdag voor Evelien. De zon was van de partij, dus werd er duchtig gezwommen en gespeeld, gepicknickt op het gras, er werd heel wat afgelachen en bijgepraat... Ook in de weken erop
kwamen nog geregeld vriendinnetjes over de vloer of gingen onze dochters bij hun vriendinnen. Voor Stefanie ligt het allemaal wat anders: zij heeft in de buurt geen kameraadjes, zij miste haar Amerikaanse vrienden, heel in het bijzonder haar beste vriend, Alex, die ze dan ook heel af en toe eens mocht opbellen... Ikzelf zocht ook een paar vrienden en ex-collega’s op, terwijl de kinderen voor een paar dagen bij oma en opa logeerden. Ik ging ook even goeiedag zeggen bij de collega’s van Eandis in Melle, van wie ik ondertussen 2 jaar geleden voor een paar jaar afscheid nam, vlak voor ons groot avontuur begon...
Eind juli, na onze onvergetelijke trip door Canada, zijn de kinderen en ik voor 5 weken richting België getrokken, Eric is ons 2 weken later nagevlogen. We kijken er altijd weer na uit, het is een tijd exclusief vo
or familie en vrienden. Intensief, dat wel, ieder gezinslid heeft een lijst van ‘to do’-s en ‘who to see’-s. Zo organiseerden Evelien en Nathalie voor de tweede keer op rij een verjaardagsfeest voor alle Vlaamse vrienden en vriendinnen. Genodigden en ‘jarigen’ zien dit als een van de topgebeurtenissen van de zomer. Dus werden heel snel alle betrokkenen opgebeld: woensdag feestje voor Nathalie en vrijdag voor Evelien. De zon was van de partij, dus werd er duchtig gezwommen en gespeeld, gepicknickt op het gras, er werd heel wat afgelachen en bijgepraat... Ook in de weken erop
kwamen nog geregeld vriendinnetjes over de vloer of gingen onze dochters bij hun vriendinnen. Voor Stefanie ligt het allemaal wat anders: zij heeft in de buurt geen kameraadjes, zij miste haar Amerikaanse vrienden, heel in het bijzonder haar beste vriend, Alex, die ze dan ook heel af en toe eens mocht opbellen... Ikzelf zocht ook een paar vrienden en ex-collega’s op, terwijl de kinderen voor een paar dagen bij oma en opa logeerden. Ik ging ook even goeiedag zeggen bij de collega’s van Eandis in Melle, van wie ik ondertussen 2 jaar geleden voor een paar jaar afscheid nam, vlak voor ons groot avontuur begon... 
Geen opmerkingen:
Een reactie posten