18 augustus 2007, die dag zijn we met ons gezin aan het Amerika-avontuur begonnen. 18 augustus 2008, exact een jaar later, vlieg ik opnieuw, nu alleen met de kinderen, naar de States, na een deugddoende vakantie van 8 weken, waarvan 5,5 in België en 2,5 in Frankrijk. Die weken zijn voorbijgevlogen, en waren echt de moeite waard. We waren nog maar pas in België, half juni was dat, en de kinderen trokken rond de middag naar hun oude school, om er hun klasgenootjes en de leerkrachten te verrassen met een bezoekje. De hele middagpauze zijn ze op school gebleven om bij te praten. Verder hebben Evelien en Nathalie een verjaardagsfeest gegeven voor de Vlaame vrienden en vriendinnen. Er waren ook een aantal vriendinnetjes die dan weer hun eigen verjaardagsfeest hadden vervroegd of uitgesteld, opdat Evelien of Nathalie erbij zouden kunnen zijn... Die contacten met vrienden en vriendinnen verliepen bijzonder vlot, alsof ze maar even waren weg geweest, de draad was snel weer opgepakt.
Het mooie van die weken België ligt inderdaad vooral in de ontmoetingen, het doorbrengen van kwali-tijd met naaste familie en vrienden, die we een hele tijd niet gezien hadden. Hiervoor rustig de tijd kunnen nemen, was extra ontspannend. Genieten deden we ook van het culinaire van België, bijvoorbeeld van een tomaat garnaal, want grijze noordzeegarnalen zijn overzee niet te krijgen, en het culinaire van Frankrijk tijdens onze 2,5 weken die we in de Lot-et-Garonne doorbrachten (marktjes voor overheerlijke groenten en fruit, wijn, geitekaas, confit de canard, foie gras,...).
Na 4 weken is Eric teruggekeerd naar Midland, waarna de kinderen en ik nog 4 weken zijn gebleven. Iedereen was super ontspannen, we hebben uitstappen gedaan, vriendinnetjes kwamen over de vloer, familie werd bezocht of uitgenodigd. Op zondag 17 augustus was er dan nog een familiefeest van de familie Lootens, met 70 man, waarvoor we speciaal gebleven zijn, waardoor ik tantes en nonkels, nichten en kozijnen heb kunnen terugzien, heel tof!
Maandagochtend ging het dan richting Zaventem, voor een reis die in totaal een 14-tal uur zou duren (van deur tot deur gerekend). Na onze aankomst in Detroit, waar Eric ons oppikte, stonden de mondjes van de kinderen het eerste half uur niet stil, ze hadden hun papa zo veel te vertellen... Doodop vielen ze daarna 1 voor 1 in slaap, waarna mama en papa de kans kregen om bij te praten.
Vandaag, dinsdag, hebben de kinderen al volop verbroederd met een aantal vriendinnen hier, moesten we naar Evelien's school voor afhalen klasagenda, nummer en code van de 'locker', naam van het team (groep van 3 klassen) waarin ze terechtkomt,... Kort gezegd, we zijn er al ingevlogen, er worden alweer plannen gemaakt, er wordt uitgekeken naar het nieuwe schooljaar en, voor Evelien, naar de nieuwe school (middle school).
