Mijmeringen: 'Do you remember...?'

Ik heb sinds gisterennamiddag een liedje in mijn hoofd, en ik krijg het er niet uit. Terwijl ik wat administratief werk aan het doen was, wat rekeningen betalen, mails beantwoorden, hoorde ik 'Kayleigh' (van Marillion) op de radio, dat start zo: 'Do you remember ... chalk hearts melting on a playground wall ... Do you remember dawn escapes from moon washed college halls ...' en dan verder, misschien herkenbaarder, mocht je er nog geen melodie kunnen aan koppelen 'By the way ... didn't I break your heart? Please excuse me, I never meant to break your heart ... So sorry, I never meant to break your heart ..... But you broke mine', dan komt het refrein 'Kayleigh is it too late to say I'm sorry? ....enz. Enfin, ik ben dat beginnen meezingen, heb dan de tekst opgezocht en heb het teruggespoeld (dat is het voordeel van via internet naar een heruitzending van een programma van 'donna' te luisteren), nog eens meegezongen, heb zelfs een clipje gevonden op youtube van deze jaren '80 klassieker (http://www.youtube.com/watch?v=U25ZtizsFuI). Gevolg is dat dat lied nu niet meer uit mijn hoofd te krijgen is, noem het 'lied van de dag', zoiets als/voor de ..'jarige van de dag'.
Is het misschien omdat ik dacht aan Evelien, die voor het eerst naar 'de grote school' ging, dat die aanhef 'Do you remember...' zo mijn aandacht trok? Er zijn zo van die momenten die voor altijd in je geheugen gegrift zijn. Mijn eerste schooldag op de 'OLV Presentatie' was er zo een, ik was ook maar 11, net als Evelien nu, toen ik aan het eerste middelbaar begon. Ik herinner me dat ik me een weg baande tot aan de juiste speelplaats en dat alles zo groot en overweldigend was ...
Het is fascinerend om je kinderen te zien opgroeien en te zien hoe ze hun weg zoeken en gaandeweg onafhankelijker worden. Hoe ze keuzes maken, die hun verdere leven beïnvloeden. 'Do you remember....?' Het is fantastisch om dit te mogen meemaken, er de tijd voor te hebben, er kunnen blijven bij stilstaan, samen met je kinderen op weg te kunnen gaan, en er voor hen te zijn als ze je nodig hebben.