Niagara Falls

We konden allemaal wel een paar dagen ontspanning gebruiken. Vooral Eric was door al dat reizen van de laatste weken stilaan aan het einde van zijn Latijn. Het 'Memorial day'-weekend, een lang weekend van 4 dagen, leek ons dan ook ideaal om er eens op uit te trekken. We kozen 'Niagara Falls' als bestemming. Donderdagavond na school vertrokken, halverwege net voor de grens met Canada overnacht, vrijdagochtend de tocht voortgezet, zodat we nog voor de middag aan de watervallen stonden. Eigenlijk heb je 2 watervallen, de eerste heet de 'American Falls', de tweede ligt een klein eindje verder en is spectaculairder, dit zijn de 'Horseshoe Falls' die zoals het woord zegt in de vorm van een reusachtig hoefijzer ligt. Het water stort met een enorme kracht en een groot debiet naar beneden, waardoor na het raken van het wateroppervlak een wolk van waterdruppels ontstaat, die je van ver waarneemt en die meer dan dubbel zo hoog komt als de watervallen zelf. De watervallen zijn het mooist om te bekijken langs de Canadese kant, die de lage kant is, alhoewel het voor mij wel wat tegenviel hoe dicht de grote hotelgebouwen bij de watervallen zijn gebouwd. Ik probeer me dan in te beelden hoe de eerste ontdekkers deze waterval zouden ervaren hebben: een ongelofelijk natuurfenomeen, maar dan wel temidden een ongerept landschap.
We staken te voet de brug over naar de overkant van de rivier (Amerikaans grondgebied), waar we de boot namen, de 'Maid of the Mist', voor een spectaculaire tocht, die ons langs de 'American Falls' voer, en verder naar de 'Horseshoe Falls', waar de boot tot vlak aan de watervallen voer. Resultaat was een adembenemend zicht en ... iedereen werd serieus natgespat door het opspattend water. Geen nood, we hadden allemaal regenvestjes gekregen bij vertrek. Een unieke belevenis was dat! Voor Stefanie werd het allemaal iets te machtig, die voelde zich niet op haar gemak.
Onze B&B hadden we uitgekozen in Niagara-on-the-Lake, zo een 10' rijden van de Niagara Falls. Niagara-on-the-Lake is een pittoresk 19de eeuws dorp, gelegen aan Lake Ontario. Er wachtte ons een hartelijk ontvangst door onze gastvrouw, die de volgende dagen een echte spraakwaterval bleek te zijn. Er waren nog 2 andere koppels te gast. Wij hadden een volledige verdieping voor ons gezin alleen, een suite met 3 slaapkamers en 2 badkamers en een living. Veel ruimte, een heel Engels aandoend interieur met bloemetjesbehang en dito spreien, veel pluche beren, allerhande prullaria, ouderwets romantisch. 's Anderendaags genoten we van een lekker ontbijt: de kinderen hadden 'Belgian Waffles', Eric en ik gingen voor de 'blueberry pancakes'. Daarna ging het richting 'butterfly conservatory', een grote serre waarin honderen tropische vlinders rondfladderden en waar je gewoon kon tussen wandelen. Een belevenis, vooral voor de kinderen. Later die dag gingen we nog naar een botanische tuin en naar Niagara-on-the-Lake. Zondag gingen we naar 'Marineland', een combinatie van een dolfinarium en een pretpark. We zagen shows met dolfijnen en zeeleeuwen, er waren ook orka's (killer whales) en
baluga walvissen. In het pretpark waren er zowel attracties voor de allerkleinsten als voor de iets groteren, waardoor alle 3 de kinderen hun ding konden doen. Het was geleden van voor we naar de States kwamen dat we nog naar een pretpark waren geweest, dus het werd Genieten met een grote G. Zondagavond na het dagje pretpark zijn we dan nog naar huis gereden, wat een wijze beslissing was volgens de douanier aan de Canadees-Amerikaanse grens, waar we die avond zo goed als niet moesten aanschuiven. 'Kom je hier morgen', zei hij, 'de laatste dag van het lang weekend, dan mag je rekenen op een wachttijd van 3h!'
Zo kwam het dat we de laatste dag van ons lang weekend thuis konden ontspannen, we maakten een fietstocht van een paar uur onder een stralende zon en 27°C...