Tussen 'La Moulinal' en thuis

Onder een grijze hemel en regen vanaf de Loirestreek zijn Eric en ik voor het tweede weekend op rij onderweg van ‘La Moulinal’ in de Lot-et-Garonne naar huis. Wij verhuren onze 2 vakantiehuizen in de mooie Sud-Ouest. In volle voorbereiding van onze verhuis van de US naar België kregen we bericht dat door persoonlijke problemen het koppel dat voor ons al 5 jaar de wissels deed ( onderhoud huizen, ontvangen van de vakantiegangers, wassen beddegoed, onderhoud zwembad,…) het niet meer aankon om het nog verder te doen. We vonden vervanging in een koppel dat we ook al jaren kennen, maar dit seizoen was voor hen al volgeboekt, dus besloten we deze zomer de wissels zelf te doen… Eigenlijk best een opportuniteit, want het geeft ons de kans onze vakantiegasten zelf te ontmoeten, hen te laten delen in onze ervaringen over wat er te bezoeken en te beleven valt in de streek die ondertussen onze tweede thuis (in Europa) is geworden.
Vorig weekend vertrokken Eric en ik op vrijdagochtend. We hadden bij toeval tijdens onze eigen vakantie in ‘La Moulinal’ in juli een charmante chambre d’hôte ontdekt in de buurt, in Cahuzac, waar we voor 2 nachten hadden geboekt. Monique en haar man ontvingen ons hartelijk in hun bijzonder smaakvol ingerichte ‘l’ancien couvent’, een oud klooster dat ze 4 jaar geleden hadden gekocht van de nonnekes. Het had jaren dienst gedaan als weeshuis. De mooie volumes en hoge plafonds komen extra tot hun recht doordat de houten plafonds in grijs en wit geverfd zijn. Wij sliepen in kamer 1, de grootste kamer, met een hemelbed, een ruime zithoek en een mooie badkamer. Het oude klooster had een kleine sfeervolle tuin waarin we ons ‘s avonds even konden ontspannen bij een glaasje zelfgemaakte notenwijn. Op vrijdagavond gingen we hallo zeggen bij de vakantiegangers die de volgende dag weer naar huis vertrokken. Op zaterdagochtend trokken we dan terug naar ‘La Moulinal’ voor een dagje werken om de huizen en het domein weer ‘spic en span’ te maken voor de volgende gasten. Onze gasten kunnen ontmoeten is echt wel tof, we genieten ervan en ook zij appreciëren dat we hen zelf verwelkomen. Zo kunnen we beiden gezichten plakken op de persoon met wie we mailden of belden op het moment van de reservatie. Nadien was het tijd voor een terrasje, we genoten van de warme avondzon op het terras van een Italiaans restaurant in Eymet. Vrijdagavond hadden we gegeten op een terras in Monflanquin. Zo wordt zo een weekendje naast werken toch ook genieten, van het zalige weer en het lekkere eten van de streek. Zondagochtend trokken we nog even naar de markt in Issigeac, waar er naast de traditionele markt ook brocante was. We kochten 2kg nectarinen, van die lekker sappige zoals je ze ‘bij ons’ in het noorden niet kan kopen… en dan ging het richting België om verder te gaan doen met het uitpakken van de dozen van de verhuis en het bed- en badlinnen te wassen dat we hadden meegebracht vanuit ‘La Moulinal’.
Vorige vrijdag hetzelfde scenario, de kinderen bij oma en opa, en wij richting Lot-et-Garonne. Deze keer verbleven we in Castillonnès, bij ‘Les Remparts’, ons lievelingsrestaurant van de streek, over hun hotel/chambre d’hôte zijn we na dit weekend iets minder enthoesiast. Zaterdagavond genoten we er wel weer van een voortreffelijk dinertje bij een overheerlijk rood Duras-wijntje. Deze keer Fransen en Engelsen als huurders, bijzonder vriendelijke mensen, die blij waren aan hun vakantie te kunnen beginnen. De kinderen gingen onmiddellijk op verkenning, het zwembad trok aan als een magneet, dit komt zeker goed! Weer nectarinen gekocht op de markt van Issigeac en deze keer ook tomaten van Marmande, een dikke, vlezige en bijzonder smaakvolle tomaat, ideaal voor tomatensoep. Het zonnige weer ligt ondertussen ook duidelijk achter ons, de regen is onze reisgezel.