donderdag 16 juni 2011

Eerste Communie Stefanie

Zo lang naar uitgekeken... en dan was de grote dag er voor Stefanie: haar Eerste Communie. Een zonovergoten dag en 14 gelukkige kinderen, die samen op OLH Hemelvaart hun Communie mochten doen. Nooit zag ik een enthoesiastere en gedrevener groep communicanten dan deze, het was echt aandoenlijk. De kinderen waren overtuigd, fier en zelfzeker. Ze spraken luid en vastberaden, zongen zonder schroom en met veel plezier, het deed deugd hen samen als een hechte groep bezig te zien en met hen hun speciaal moment te kunnen delen. Niet alleen voor Stefanie, ook voor mij was dit onvergetelijk. Na de viering werden gretig communieprentjes uitgewisseld onder de kinderen tijdens de receptie. Dan snel naar huis waar het feest werd verdergezet. Een mooie dag werd het. Na het eten trok iedereen de tuin in, gezellig in de schaduw van de eik, de jeugd in het zwembad. Beetje bij beetje, naarmate de namiddag vorderde, vonden de gasten de weg naar de zolder, lees ‘ontspanningsruimte’, om te biljarten of een pintje te drinken aan de bar. Inderdaad, mijn ‘zolder’-project is dan toch gerealiseerd geraakt en we zijn best fier op het resultaat. Het was zoals ik het graag wilde: mensen verspreid over het huis en de tuin in een ontspannen en gezellige sfeer. Toch zal er over dit communiefeest altijd een schaduw hangen omwille van de afwezigheid van 2 mensen, die net heel slecht nieuws hadden gekregen en bij wie het noodlot enkele dagen later zou toeslaan, aan een tempo dat niemand had verwacht. Ondanks de gezelligheid gingen ieders gedachten steeds weer uit naar hen...

Lissabon

Een tijdje geleden had ik het geluk samen met Eric voor een lang weekend naar Lissabon te kunnen. Hij werd er voor zijn werk verwacht om 'sales chievements awards' uit te reiken en ik mocht mee. Zo een weekendje was welkom want Eric had heel veel gereisd de eerste maanden van het jaar, lees: was bijna niet thuis geweest. We logeerden in het luxueuse Olissippo Lapa Palace, een van origine 19de eeuwse statige herenwoning, op een van de heuvels van Lissabon, met zicht op de Tagusrivier. Pure luxe en verwennerij... De eerste avond begaven we ons op de Tagus voor een boottocht met diner aan boord. Een mooie eerste indruk van de stad, vanop het water.
De volgende ochtend was voor de 'spouses' een vrije ochtend voorzien, met keuze uit een paar activiteiten. Ik ben voor een uur massage gegaan, want daar krijg ik niet alle dagen de kans toe... en het deed bijzonder veel deugd! Na mijn ochtendlijke massage (om 8u al!) ben ik samen met een andere echtgenote, die ik kende vanuit de US, in alle rust gaan ontbijten op het prachtige terras van het hotel! De rest van de ochtend bracht ik al lezend en zonnend door op mijn 2 terrassen van onze hotelsuite. Zalig, zo gewoon eens tijd hebben om te niksen...
Na de werkvergadering van onze echtgenote(n)(s), konden we er echt aan beginnen. Eerst nog even een lichte lunch en dan konden we op verkenning in Lissabon. Eerst reden we naar het Castelo de São Jorge (Kasteel Sint-Joris), vanwaar het uitzicht op de stad indrukwekkend is. De oorsprong van dit bouwwerk gaat terug tot in de IJzertijd. De getande muur met zijn tien torens springt het meest in het oog. Op de binnenplaats van de ruïne is een rustig, schaduwrijk parkje, iets verder zijn een paar cafetjes, in de oude ruine verwerkt. Met de bus ging het dan verder door een aantal historisch wijken van Lissabon, we stapten uit in Belem, vanwaar destijds de ontdekkingsreizigers van wal staken. We bezochten er het 'Jeronimos' klooster en de toren van Belem. Het Hieronymietenklooster is een prachtig voorbeeld van Portugese architectuur, waarin allerlei symbolen en voorwerpen uit de zeevaart zijn verwerkt. Dit klooster werd gebouwd vanaf 1502. Dichtbij dit klooster staat de toren van Belem, die werd gebouwd om de ontdekkingsreizen van Vasco da Gamma en daarmee de grootmacht Portugal te herdenken. We sloten het bezoek aan Belem af met het proeven van 'Pasteis de Belem', een zoet gebakje met appel, suiker en kaneel, in een historische patisserie in Belem. Een mooie afsluiter van een interessante namiddag.
De volgende dag ging het richting Sintra, een dorp dat door de Unesco geklasseerd is als werelderfgoed. In Sintra was de 'Quinta da Regaleira' en vooral de prachtige tuinen van dit romantische landhuis, onze speeltuin voor een georganiseerde zoektocht naar 'de graal'. Dit landgoed zou Walt Disney geinspireerd hebben voor zijn Disney-kasteel, je weet wel, dat waarrond dat feetje vliegt met haar toverstokje. We deden er een soort schattentocht en hadden lunch onder een pergola, heel gezellig. 's Namiddags waren we vrij om de stad nog wat verder te verkennen. Overal bloeiden de jacaranda-bomen. Hun blauwe bloesems kleurden de hele stad, prachtig!
De laatste avond hadden we een barbecue aan de rand van het zwembad. Heel spontaan kwam het tot een zangwedstrijd tussen de vele aanwezige nationaliteiten. Samen met een paar andere Belgische vrouwen zongen we 'Sensualité' van Axelle Red, gevolgd door een typisch Franstalig ambiancelied, waarmee we iedereen in trein meenamen. De sfeer zat er goed in, de Belgische inzending werd verkozen als winnaar en de CEO dook het zwembad in met kleren en al... Een weinig later waagden velen van ons zich aan een nachtelijke duik, magisch moment.

zaterdag 4 juni 2011

Ongelukjes op school

Begin mei moesten we zowel met Nathalie als met Stefanie richting ziekenhuis of dokter. Stefanie had op school een grote splinter in haar been gekregen toen ze zich van de bank van een picknicktafel liet glijden, vlak voor het naar huis gaan. Een stuk hout zat wel voor 5cm in haar been onder haar vel. Toen ik het zelf probeerde te verwijderen, brak het af... We konden die avond nog bij de huisdokter terecht, die 2 dagen later de splinter heeft moeten verwijderen. Nu is het elke avond zalfje smeren om het litteken op haar achterbeen te laten vervagen.


Een week later bezeerde Nathalie zich bij het hardlopen tijdens de turnles, ze voelde plots pijn in haar knie. De eerste dagen dachten we aan een spierverrekking, maar toen na nog een paar dagen de pijn erger werd, gingen we naar de spoed met haar. Daar ging een voorlopige gips rond haar knie, in afwachting van een afspraak bij de orthopedist de week erna. Na dat bezoek ging er weer een gips om heen, nu iets professioneler aangebracht, voor weer 2 weken. Daarna weer bij de orthopedist en sindsdien heeft Nathalie een 'brace', voor nog eens 3 weken. De ligamenten van haar knie zijn verrekt, met name het ligament dat de knie op zijn plaats houdt. Dat heeft tijd nodig om te genezen, dus het is nu afwachten of het inderdaad vanzelf geneest. Indien niet, moet het ligament worden hersteld...