Deze singer/ songwriter gaat al menige generatie mee en is met zijn 77 lentes stilaan een levende legende.
Na het beluisteren van een lovende reportage over zijn eerste concerten in Gent eerder deze week, haastte ik me naar mijn pc om nog snel 2 tickets te bestellen voor het enige nog niet uitverkochte concert, namelijk dat van zaterdag.
Mijn broer Dominiek had 2 jaar geleden op dezelfde locatie een concert van Cohen meegemaakt, voor hem was het concert in dat unieke kader van het Sint-Pietersplein een spirituele, onvergetelijke ervaring geweest. Dus waren de verwachtingen hoog gespannen, toen we zaterdag in de late namiddag, bij 36°C, richting Gent reden. Na een kleine hap, ergens onderweg tussen parking 't Zuid en het Sint-Pietersplein, op een dakterras van een taverne, ging het richting concert. Dat begon stipt om 20h. In het gedeelte voor de pauze waren er voor ons niet veel bekende nummers, maar al snel werden we meegenomen door de innemende Cohen, zijn virtuoze muzikanten en driekoppig koor (de Webb-sisters en Cohen's co-writer Sharon Robinson).
Na 20 minuten pauze geraakte het concert echt op gang en herkenden we nummers als 'Suzanne', 'I'm your man', Hallelujah' en 'Take this waltz'. Iets na elven sloot verliet Cohen het podium, om terug te komen voor een hele resem bis-nummers, waaronder 'First we take Manhattan' en 'Save the last dance for me'. Telkens weer veerde het publiek recht voor een staande ovatie en telkens weer volgde een extra song. Een deel van het publiek verliet zijn plaats en ging vooraan voor het podium staan. Sommigen begonnen te dansen, een walsje bij 'Take this waltz'. De sfeer was fantastisch, de man een inspiratie, een plezier om mee te maken, vooral door het feit dat hij zelf zichtbaar genoot van de glimlach, de ontroering, de 'satisfaction' van het publiek. En telkens weer nam hij zijn hoed af, in een (gespeelde?, ik denk het niet) nederigheid naar het publiek toe, maar ook naar zijn muzikanten en koorzangeressen, die hij meermaals aandacht schonk en vernoemde.
Toen, iets voor middernacht, na ettelijke bisnummers, het concert toch afliep, was het nog 26°C, werkelijk unieke avond, in meerdere opzichten. Thuisgekomen bekwamen we nog even van de emotie en de ervaring met een zalige nachtelijke duik in het zwembad. Het einde van een sublieme, uitzonderlijke avond ...
Concertverslag (deredactie.be)
