De zomer is weer eens voorbijgevlogen. Ik had er een zo goed als volledig schooljaar opzitten als interim wiskunde in de school van Evelien en Nathalie en had dus 2 maanden vakantie, samen met de kinderen.
Juli was vooral een maand van karweitjes en 'grote kuis', vooral in de weken dat het weer ons wat in de steek liet. Nathalie ging op kamp met de jeugdbeweging, Evelien op fotografiekamp.
Echt ontspannend, voor mij althans, werd het pas in augustus, een maand waarin Eric niet hoefde te reizen voor het werk, iets wat ondertussen zeer uitzonderlijk geworden is. We trokken voor 2 weken naar 'La Moulinal', met schitterend weer, super gezelschap, met als enig doel ... genieten, van de rust, van wandelingen, fietstochten, plaatselijke feesten, lokale markten, zwemmen, lezen, luieren, voetballen ('s avonds, een van de hoogtepunten van de dag, voor de 2 papa's en de jeugd), ...
Thuisgekomen maakten we ons klaar voor de volgende blije gebeurtenis: Kristof kwam naar Belgie met zijn gezin.Op 15 augustus barbecue bij ons thuis, 's Avonds voor het eerst een slaapfeestje voor Stefanie, zij mocht met haar 2 neefjes op de zolderverdieping slapen... De dag nadien bezochten we samen Doornik: de OLV-kathedraal staat op de UNESCO-werelderfgoedlijst; we beklommen ook het belfort.
Een weekje later waren wij het die ons verplaatsten om familie op afstand te gaan bezoeken, we trokken naar Kirchzarten (tegen Freiburg) in het Zwarte Woud om er Magda, Eric's oudste zus, op te zoeken, die er leeft en werkt in de Carmel. Het werd, zoals altijd, een blij weerzien met Magda -Zr.Elisabeth- en de andere zusters. Een heel warme gemeenschap is het, het klooster is ook prachtig gelegen, elke dag deden we wandelingen in de buurt met Magda en konden we tegelijk bijpraten. We trokken er ook eens een namiddag alleen op uit. Dat bracht ons naar de waterval van Todtnau, de hoogste natuurlijke waterval van Duitsland, waar het water in verschillende trappen in totaal over 97m naar beneden stort.
Nu hebben wij ondertussen wel al wat watervallen gezien in ons leven, maar toch werden wij bijzonder gecharmeerd door de schoonheid van deze waterval, de mooie uitzichten. Je kan helemaal langs de waterval naar beneden gaan, op verschillende plaatsen leidt een brugje je dan weer over de waterval naar de andere kant toe, waardoor je de waterval vanuit talloze verschillende perspectieven te zien krijgt. Schitterend!!
Eerder onverwacht belandden we later die namiddag nog in een dorp met een super 'gelateria' en een ''rodelbahn'. Papa en de meisjes stapten de skilift in, die hen naar boven bracht, ik bleef beneden met de hond. Bovengekomen konden ze in kleine wagentjes stappen, die over een zigzagspoor weer naar beneden vlamden. De snelheid kon je zelf wat regelen, via de rem. Van horen zeggen dus een superleuke attractie...' Mama, ik weet niet of jij dat zou gedurfd hebben...' Hmmmm.
