Eerste 'snowday'!

De sneeuw was aangekondigd. Veel sneeuw zou er vallen de nacht van dinsdag op woensdag. Dus hoopte onze schoolgaande jeugd op een 'snowday', een dagje vrijaf omwille van de weersomstandigheden. Van Nathalie leerde ik dat een ijsblokje doorspoelen in het toilet helpt verzekeren dat de volgende dag een 'snowday' is, althans dat hadden de leerkrachten en leerlingen haar verteld. Er waren nog een aantal trucjes, maar die ben ik vergeten.
's Avonds rond 22u begon het dikke vlokken te sneeuwen. Tegen woensdagochtend half 7 lag er 12-15cm sneeuw. Vlug de tv aan en de lokale tv-zender kondigde de eerste 'snowday' van het jaar aan! Na nog een extra uurtje soezen hebben we ontbeten, daarna een uurtje Latijn en Frans met Evelien en Nathalie en dan kon de sneeuwpret beginnen! De hele buurt kwam in onze tuin helpen bij het bouwen van een iglo, een ambitieus project waaraan wellicht heel de winter zal worden gewerkt...

Over Sinterklaas en Santa Claus

De schoentjes stonden al een week klaar voor de schouw, met een wortel voor het paard, een biertje en een watertje voor Sinterklaas en zwarte piet. Vorige zaterdagochtend was het dan zover. Sinterklaas was onze kinderen niet vergeten, zelfs niet hier in de US, waar Sinterklaas door de meesten vergeten is en vervangen is door Santa Claus. Voor onze Belgische kinderen, die voor wie sinterklaas nog betekenis heeft, doet de brave man een extra inspanning. Gelukkig heeft de sint ook hier in de US helpers die ervoor kunnen zorgen dat ook onze kinderen een gevuld schoentje vinden tijdens het sinterklaasweekend. Voor Europese expat-kinderen allemaal een beetje verwarrend, want op school wordt met geen woord gerept over Sinterklaas. Onlangs vroeg Stefanie me: 'Mama, wie is zwarte piet eigenlijk?'.
Tijd dus om even op onderzoek te gaan: Hoe is het gekomen dat de heilige bisschop uit Myra, met mijter en staf, in de US geevolueerd is tot de goedlachse, dikke Santa Claus, gekleed in rood pak met wit bont, symbool van de commercialisering van het kerstfeest?
Sinterklaas is meegebracht door de eerste Europeanen die voet aan wal zetten in Amerika. Zo noemde Columbus een Haitiaanse havenstad naar St Nicholas, op 6 dec. 1492. In de 16de eeuw had Sint-Nicholas het moeilijk omdat zowel de reformatie- als de contrareformatiebeweging hem wilden bannen uit de tradities.
De kolonisten die naar Amerika kwamen na de 16de eeuw, waren voornamelijk Engelsen, en die hadden natuurlijk geen affiniteit met Sint-Nicholas. Naarmate ook Nederlanders, Duitsers, Belgen immigreerden, is stilaan toch weer Sint-Nicholas opgedoken, een Sint-Nicholasbeweging werd gesticht, vooral echter als een tegengewicht tegen de Britse St-George-bewegingen, minder met de kinderen en Sint-Nicholas als kindervriend in het achterhoofd.
Na de Amerikaanse revolutie herdachten de New Yorkers met trots hun Nederlandse roots. De 'New York Historical Society' werd opgericht in 1804, deze promootte St. Nicholas als patroonheilige van zowel de vereniging als van de stad. In 1809 sloot de schrijver Washington Irving zich aan bij de vereniging en hij schreef de satire 'Knickerbocker's History of New York', waarin St. Nicholas verschillende keren voorkwam als een goedlachse man, geen heilige, maar een elfachtige figuur met een pijp van klei. Hier ontstond de Amerikaanse legende van St. Nicholas, hoe een beeld van St. Nicholas door Nederlanders was meegebracht in een schip, een kerk was opgericht ter ere van hem en dat St. Nicholas door de schouwen naar binnen komt om geschenken te brengen voor de kinderen. In 1810 werd ter gelegenheid van het St. Nicholas dinner van de vereniging, aan de tekenaar Alexander Anderson de opdracht gegeven om de eerste Amerikaanse voorstelling van St. Nicholas te maken. Nicholas werd afgebeeld terwijl hij geschenken brengt voor kinderen, in 'stockings' (lange kousen) die de kinderen bij de haard ophangen.
Een volgende boost voor St. Nicholas kwam er in 1823 met het publiceren van een gedicht dat immens populair zou worden: 'A visit from St. Nicholas', nu beter gekend als 'The night before Christmas'.
De jaren die volgden zouden verschillende schrijvers en artiesten voorstellingen maken van St.Nicholas, en bleven die evolueren, weg van de bisschopsfiguur. In 1863 begon de politieke cartoonist Thomas Nast een serie van jaarlijkse tekeningen van St. Nicholas in 'Harper's Weekly', gebaseerd op de beschrijving uit het gekende gedicht en Washington Irving's werk. Deze tekeningen vormden de basis voor de Santa met lange vloeiende baard, jas met bont en de altijd aanwezige pijp van klei. Samen met het veranderende uiterlijk kwam ook de wijziging van St. Nicholas naar Santa Claus. In de jaren 1930 startte Haddon Sundblom met het tekenen van Santa-reklame voor coca-cola, wat hij voor de volgende 35 jaar zou doen. Zo werd Santa's beeld van de goedlachse man met baard en rood pak met witte bont, vastgelegd en werd hij tegelijk icoon van de commercialisering en werd zo verspreid over de hele wereld. Gelukkig heeft hij in Europa Sinterklaas nog niet verdrongen en ik ben blij dat we ook hier de traditie voortzetten en misschien een aantal Amerikanen nieuwsgierig hebben gemaakt naar onze Sinterklaas...
Misschien nog leuk om te weten: in Holland, Michigan, wordt Sinterklaas nog gevierd, met intrede van de Sint en sinterklaasverhalen. 'The Dutch Store' in Grand Rapids, niet ver van Holland, heeft begin december veel te doen. Eric en ik waren een paar weken terug in 'The Dutch store', Eric had er een dagje verlof voor genomen. Naast je-weet-wel vind je er Nederlandse producten zoals goudakaas en suikerbonen en Delfts. Wij brachten onder andere kaas en peperkoek mee.
(bron: Saint Nicholas and the origin of Santa Claus, St.Nicholas center)

Over kalenders en fotoalbums

Vlug even wat bloggen vooraleer ik met Stefanie de deur uitga. We waren vandaag allemaal vroeg op, want Evelien moest voor een projectje tegen half 8 op school zijn. Ondertussen is het 8u, Stefanie en ik zijn klaar, binnen een klein half uurtje zijn we de deur uit, op weg naar Montessori, waar ik blijf voor 2 uur Franse les. Dan snel wat boodschappen doen, vervolgens Stefanie efkes uit school halen voor een tweede vaccinatie voor H1N1 (kinderen tot 5 jaar krijgen 2 dosissen), dan weer naar school voor de Franse les voor de 'kindergarteners'.
Waar heb ik de voorbije weken uitgehangen, wat heb ik gedaan waardoor ik geen tijd heb gehad om te bloggen? Wel, ik heb elk 'vrij' moment achter mijn pc gezeten om een fotokalender en 2 fotoalbums af te werken en te bestellen, (hopelijk) net op tijd om ze met de kerstvakantie te kunnen meenemen naar Belgie. Aan de kalender had ik in oktober al gewerkt, voor de grote pc-crash. Ik had de kalender voor 95% afgewerkt op de website van vistaprint. Toen ik 2 weken geleden terug ging kijken op de website, was mijn project verdwenen, omdat 'een project dat niet binnen de 72u tot een bestelling leidt, van de website wordt verwijderd'....!!!! Blijkbaar een nieuwe regel, want ik heb de voorbije jaren ook kalenders gemaakt via vistaprint en de kalender die ik vorig jaar maakte, staat er nog altijd op. Die heb ik nochtans niet meer nodig... Uiteindelijk heb ik besloten om mijn fotokalender te maken via shutterfly, dat biedt trouwens meer mogelijkheden qua layout en er liep een speciale actie waardoor het ook goedkoper was dan via vistaprint. Verder had ik een eerste kleine album gemaakt in november, een proef laten opsturen. Ik heb dan na ontvangst van de proef nog wat aanpassingen gedaan en besteld.
Aan mijn grootste project heb ik vorige week gewerkt (van dinsdag tem zondagavond, elk vrij moment), namelijk een fotoalbum van onze Canadareis. Dat is ondertussen klaar en besteld, en wordt volgende week geleverd, net op tijd ('fingers crossed') voor de kerstvakantie. Op vrijdagavond 18 december nemen we het vliegtuig naar Amsterdam, voor 2 weekjes Belgie! Ik kom met de kinderen terug op 3 januari, Eric moet nog in Parijs zijn op 5 januari, dus die komt ons enkele dagen later nagevlogen.
Nu moeten we er snel vandoor. Groetjes en tot schrijfs!