Klinken op het nieuwe jaar en op mijn verjaardag!

Deze week werd er 2 keer gekoffiekletst. Op woensdag was er Franse koffie bij mij. Helemaal op zijn Frans was het een beetje gissen naar het aantal aanwezigen en vreesde ik op dinsdagavond dat we maar met zijn vijven zouden zijn, dat was het aantal dat hun komst bevestigd had. Vanaf 13u kwamen de gasten druppelsgewijs binnen en nog geen uur later zaten we met 10 rond de tafel. Ondertussen was ik al een paar keer stoelen gaan bijhalen uit de kelder. Heel gezellig werd het. Ik had het taarten bakken deze keer overgelaten aan de professioneel, Jeremy, de Franse bakker van CaFeZinc (en echtgenoot van Laurence, de jonge vrouw in de groene trui in het midden van de foto). Ik had een grote taart besteld. Taarten verkopen hier niet goed, dus moet je bestellen als je er een wil. De taart smaakte overheerlijk, merci Jeremy, iedereen was ontspannen en er werd veel gelachen. Ik had ook voor een flesje cava gezorgd ter gelegenheid van mijn verjaardag en op het nieuwe jaar.
Op donderdag was er dan 'dutch coffee' bij Jacqueline. Ook daar een flesje cava meegenomen. De 'dutch coffee' is altijd goed om de lachspieren te oefenen, dat was ook deze keer weer zo, heel leuk. Grappige anecdotes over de controles in de luchthaven worden afgewisseld met wat ernstiger onderwerpen. We hadden het natuurlijk ook over de zaak van 'Ronald Janssen', die alle Belgen in shock heeft gebracht. Daar zijn geen woorden voor, vooral omdat het de vriendelijke man is, waarin niemand iets kwaads ziet, de graaggeziene leraar, in wie de leerlingen het volste vertrouwen hadden. We volgen de zaak van hieruit via het internet (de standaard en het VTM-nieuws). Zo vernamen we deze week dat Janssen begonnen is als verkrachter. Ik herinner me de plaag van aanrandingen en verkrachtingen nog in Leuven in 1991. We zaten toen in het laatste jaar burgerlijk ingenieur. Enkele maanden ervoor was ook een studente geneeskunde vermoord, dus de schrik zat er goed in. Wij reden dagelijks naar Arenberg, waar de dader actief was. Dus reden we zoveel mogelijk in groepjes naar de les. Als ik na de les bij Eric ging of we samen ergens heen gingen, fietste hij me daarna terug naar mijn kot. Gelukkig maar, denk ik nu! Het is ook in het begin van dat academiejaar dat een man 's nachts heeft geprobeerd binnen te dringen in mijn kot via een slecht sluitend raam. Ik had een kot in het groot begijnhof, heel mooi, met heel veel authentieke details, met glas-in-lood-raampjes, die naar binnen opendraaiden en slechts met kleine blokjes werden dichtgehouden. Was ik toen een minuut later wakkergeworden, had ik niet meer de tijd gehad om recht te veren en het reeds geopende raampje voor zijn neus dicht te slaan... Het ging om een exhibitionist, dat bleek in de volgende seconden, maar dat die probeerde binnen te komen... Later die week heeft papa een soort binnenluiken gemaakt die ik kon vergrendelen (bedankt, papa!). Die periode komt nu terug voor de geest, maar het doet me meer dan ooit beseffen dat als je op het verkeerde moment op de verkeerde plaats bent...