Op bezoek naar Midland

Binnenkort vlieg ik samen met Eric mee naar Midland, zomaar, om vriendinnen en vroegere buren te bezoeken. Ik had beloofd contact te houden en te proberen af en toe eens met Eric mee te reizen naar Midland. Bovendien moet Eric net de week van het tennistornooi, de Dow Corning Tennis Classic in Midland zijn, een ideaal moment om een topevenement bij te wonen en er veel ouden bekenden tegen het lijf te lopen! In een stad als Michigan met veel expats, zijn de sociale contacten anders dan in een Vlaamse gemeente als Brakel. Als expat ga je op zoek naar anderen, zoek je steun en raad bij andere expats. Het sociaal netwerk van expats is georganiseerd, met regelmatige bijeenkomsten en evenementen, die je de kans geven je sociaal netwerk vrij snel uit te bouwen. Omdat iedereen ver van familie zit, ver van de eigen roots, is er veel solidariteit. Ik heb op korte tijd heel wat vriendschappen kunnen uitbouwen, de ene intens, de andere eerder oppervlakkig, maar allebei waardevol.
Ook met een aantal Amerikaanse families hebben we vrij goede contacten opgebouwd, al blijven deze altijd een stuk oppervlakkiger. Ik heb de indruk dat de meesten het niet de moeite vinden echt te investeren in een vriendschap met mensen die enkele jaren nadien toch weer verhuizen. De kinderen hebben, meer dan ik, via de school en hun sportaciviteiten een pak Amerikaanse vrienden en vriendinnen. Zij hebben nu dan ook spijt dat ze niet mee kunnen met ons, schoolplicht heet dat. Misschien reizen we later dit jaar nog een keertje met heel het gezin richting Midland, wie weet.