dinsdag 16 december 2008

Goed nieuws voor Michigan

Vanochtend mocht ik in 'Saginaw State University' de aankondiging meemaken van investeringen door HSC en Dow Corning ter waarde van enkele miljarden dollar. Eric kondigde voor Dow Corning de bouw van een nieuwe 'plant' aan, die 'monosilane-gas' zal leveren, gebruikt voor de productie van 'thin film solar cells'. Beide investeringen bieden perspectief op honderden extra jobs in de regio en mogelijk nog veel meer ... De aankondiging werd dan ook op een staande ovatie onthaald door de plaatselijke politici en businessleaders. Dit positief economisch nieuws was meer dan welkom in deze staat, die serieus lijdt onder de perikelen in de 'automotive' sector en was dan ook groot nieuws vandaag in Michigan. Dit is wat de lokale nieuwszenders berichtten:
Investering HSC: http://abclocal.go.com/wjrt/story?section=news/local&id=6556895
Investering Dow Corning: http://abclocal.go.com/wjrt/story?section=news/local&id=6556897
Na de aankondiging in Midland vlogen de 4 sprekers richting Tennessee voor de herhaling van de aankondiging ginder, vermits HSC ook in Tennessee een investering doet ter waarde van 1,2 miljard $. Ondertussen is het bijna middernacht, Eric is nog op de terugweg van Tennessee, en ik ... denk dat ik maar eens onder de dons kruip.

Nog 3 keer slapen...

Hier wordt volop afgeteld naar de kerstvakantie! Donderdagavond vliegen we immers naar België voor 2 weken. De kinderen kijken uit naar het weerzien met oma en opa, moeke, neefjes en nichtjes, vriendinnetjes, ... Er worden volop plannen gemaakt. Stefanie wil brood en koeken bakken met oma, de 2 oudste zijn al druk aan het mailen met vriendinnen om af te spreken. Ik hou ervan op voorhand de grote lijnen van een kort bezoek aan België vast te leggen, zeker in een zowiezo drukke periode als de eindejaarsperiode. Dat heeft ons vorig jaar alleszins geholpen om dat bezoek als ontspannend te ervaren, ondanks het toch nog druk, maar doenbaar schema.
Laatst vroegen we de kinderen aan tafel wat ze zouden willen eten als we in België zijn. Er was niet veel bedenktijd nodig... : tomaat garnaal, garnaalkroketten (noordzeegarnalen zijn hier natuurlijk niet te vinden, vandaar deze speciale wens van Nathalie), frietjes van een goed Belgisch frietkot, rozijnenbrood en suikerbrood, een carré-confituurke (speciaal voor Evelien), een boterham (vraag van Stefanie, want, hoewel we met de nieuwe Franse bakker al heel wat vooruitgang hebben geboekt, gaat er toch niets boven een lekkere bruine boterham), met jonge kaas misschien (voor jonge kaas moeten we hier naar de 'Nederlandse winkel', op 2u rijden), een lekkere koffiekoek of croissant op zondagochtend, ... en we kunnen nog wel even doorgaan. MMMMMMmmmmmm, nog maar 3 keer slapen...

woensdag 10 december 2008

Derde 'snowday'

Vandaag weer een 'snowday', de tweede dag op rij en de derde 'snowday' in 10 dagen. De kinderen zagen dat natuurlijk zitten. Na het sneeuwruimen gisteren in de late namiddag was er nog eens 7cm bijgevallen. Prachtig is dat wel, als je er niet door moet. Gelukkig was ik voldoende voorzien om ook deze dag nog door te komen zonder naar de winkel te moeten.
Vanmorgen heb ik de 2 oudste een half uurtje laten werken aan wiskunde- en taaloefeningen (Nederlandse taal, jaja) uit het 5de/6de leerjaar Vlaams onderwijs. We hebben van hun schooldirecteur uit Belgie de boeken uit hun respectieve leerjaren zodat we ervoor kunnen zorgen dat ze 'mee blijven' met de Vlaamse leerstof. Zo een 'snowday' is een uitgelezen moment om daaraan een beetje te werken. Na het half uurtje arbeid, werd er gespeeld in de sneeuw, wat had je gedacht. De 2 oudste zijn samen met een buurmeisje een fort aan het bouwen, Stefanie is iets meer binnen gebleven. Zij is in haar prinsessenperiode, fantaseert er op los over prinsen en prinsessen, en was in de wolken toen de Sint haar vorige zaterdag een prinsessenkasteel bracht. Haar fantasiewereld speelde zich vandaag dan ook af in en rond haar kasteel. Op dit moment is ze bij de buurjongen gaan spelen, zo heeft ze een 'echte prins' om in haar verhaal te figureren! Evelien en Nathalie zijn ondertussen bij Ann voor 3/4u Franse les, en vond ik even de tijd om nog een beetje te bloggen...








PS: Op het laatavondnieuws van woensdag 10 dec gehoord dat deze winter in totaal al 18'' (45cm) sneeuw is gevallen in Midland, dit is 2 tot 3 keer meer dan gemiddeld, en de winter is pas begonnen...

dinsdag 9 december 2008

Tweede 'snowday'

Gisteravond rond 17u is het beginnen sneeuwen, het heeft heel de avond en de nacht gesneeuwd. Toen ik vanochtend rond 6u45' wakker werd, lag er al een 12cm verse sneeuw. Om te weten of de scholen open zijn, zijn er 2 opties: kanaal 17 op
TV, een informatiekanaal van de 'public schools', of een speciale 'sneeuwlijn' bellen. 'Today, Dec 9, all Midland public schools are closed', luidde de boodschap. Dan nog maar een half uurtje terug in bed gekropen. De tweede 'snowday' in 8 dagen, de winter is nu wel echt begonnen, laat daar geen twijfel meer over bestaan!
De kinderen hebben zich reuze geamuseerd vandaag, ook ik heb mijn sport gehad: Stefanie en Alex, de buurjongen, voorttrekken door een dikke mulle sneeuwlaag op een houten slee kan tellen als 'workout'-uurtje!
Ondertussen heeft het de hele dag verder gesneeuwd en is er nog eens 10 cm sneeuw bijgevallen. We zijn pas rond 15u30' 'ontzet' door de firma die onze oprit en paadjes hoort sneeuwvrij te houden, gelukkig waren mijn inkopen gedaan en moest ik niet buiten met de auto. Mij hoor je niet klagen, we zijn verwend dat we de sneeuw zelf niet moeten ruimen, de meeste mensen mogen hier zelf sneeuw scheppen, of met de 'snowblower' wegblazen.

Barre tijden voor Midland: Dow schrapt banen

Gisterochtend waarschuwde de weersvoorspelling voor hevige sneeuwval tussen maandagnamiddag en woensdagochtend. Ik besloot voor de maandelijkse Nederlandse/Vlaamse koffie maar vlug langs de winkel te rijden, zodat ik van eten voorzien was voor de volgende dagen. Dan naar de koffie, waar de gesprekken gingen over Thanksgivingweekend en de voorbereidingen voor de kerstdagen. Voor de helft van het gezelschap, dat richting België of Nederland trekt, betekent dit nog snel een aantal cadeautjes kopen, de was en strijk onder controle krijgen en valiezen pakken. Ander gespreksonderwerp was de aankondiging van het schrappen van 5000 jobs bij Dow Chemical, dit is 11% van het huidig personeelsbestand! Later op de dag stuurde Eric me nog een link door naar een artikel uit de 'Midland Daily News' dat dit nieuws bevestigde. Vooral de commentaren onderaan het artikel zijn de moeite om te lezen!
(artikel:http://www.ourmidland.com/articles/2008/12/08/local_news/doc493d3c51ad725254236852.txt).
2009 belooft een zwaar en onzeker jaar te worden! Ook bij Dow Corning is er ongerustheid, en er is al aangekondigd dat er geen loonsverhoging komt dit jaar, voor niemand. Over ontslagen is er (voorlopig?) nog niet gesproken. Eric is momenteel in Azië, voor het afsluiten van een belangrijk contract, waaraan hij al maanden werkt. Duimen maar dat er geen kink meer in de kabel komt!

Kerstfeestje in onze straat

Vorige zaterdag hebben we met heel onze straat (7 gezinnen) een kerstfeest gehouden. Dat is een traditie die dateert van voor onze aankomst hier. In de beginjaren van deze traditie was het zo opgevat dat er van het ene huis naar het andere werd gegaan, voornamelijk om eenieders kerstdecoratie te bewonderen en om een hapje te eten. Dat was de tijd toen de Amerikanen de organisatoren waren, en kerstdecoratie hoort hier overdadig, opvallend, met veel lichtjes en tirlantijntjes te zijn. Eenmaal de kerstversiering gerealiseerd, is het dan ook de bedoeling dat iedereen dat ook gezien heeft en dat de buren van elkaars geslaagde kerstdecoratie kunnen genieten! Ondertussen zijn hier in de straat meer 'expats' dan Amerikanen, in de meeste gezinnen zijn jonge kinderen, dus hebben we sinds vorig jaar het aantal huizen beperkt tot 2, in het eerste huis wordt het aperitief en hoofdschotel genuttigd, in het tweede huis het dessert en de koffie. Bovendien vieren de kinderen apart, de oudste kinderen uit de buurt (15/16 jaar) zijn babysit, er wordt pizza besteld en de kinderen spelen samen in de ingerichte kelder van 1 van de huizen. Vorig jaar ging deze kinderparty bij ons door, dit jaar bij de overburen.
Ik herinner me ons eerste kerstfeest hier vorig jaar, waar we voor het dessert bij onze buren, allebei van Michigan, waren. Onze mond viel open toen we de kerstdecoratie zagen, we wisten niet waar eerst te kijken. Wat onmiddellijk opviel, was de kerstboom, een reuzeversie van 5-6 m, net gepast binnen de hall met 'cathedral ceiling'. De ballen die erin hingen, waren navenant groot, ze had voor die ballen gespaard van als ze een klein meisje was... Nog iets waaraan ze al lang had verzameld, waren de verlichte huisjes, die hier zo in de mode zijn, en waarmee je dan een winters stadje kan maken, van zodra je er genoeg hebt. Ik herinner me dat zij tussen 20 en 30 van die huisjes had staan.
Dit jaar waren we te gast bij 2 Zuidamerikaanse families, eerst bij Argentijnen en voor het dessert bij Brazilianen. Beide gezinnen waren geholpen door andere buren voor het verzorgen van de maaltijd, wij hadden chocomousse van Belgische chocolade en tiramisu gemaakt. Vermits er redelijk wat sneeuw lag, vertrok iedereen met stevige laarzen naar het eerste huis, binnen laarzen uit, en het feest kon beginnen. Het eten was bijzonder lekker, de kerstversiering in tegenstelling tot deze in Amerikanse huizen zeer bescheiden maar smaakvol. Na anderhalf uur weer de laarzen aan en door de sneeuw naar het 2de huis, bij Brazilianen nu. Ook hier kerstsfeer, maar niets overdadigs. Ik vermoed dat de Amerikanen het een beetje pover vonden, maar naast het feit dat de niet-Amerikanen blijkbaar in deze iets verschillen van de Amerikanen, trekken deze 2 families voor de kerstperiode naar hun thuisland, waar het nu trouwens zomer is (Florenzia (Arg.) blijft zelfs 1,5 mnd weg), dus waarom zou je dan veel tamtam maken rond je kerstversiering hier...
Het was een bijzonder gezellige avond, het is enorm boeiend om met al die verschillende nationaliteiten in contact te zijn, en het zijn gewoon allemaal heel lieve mensen. Rond 22 uur zijn we de kinderen gaan oppikken en zat het feest er alweer op.

Eerste snowday een feit

De terugtocht vanuit Toronto na Thanksgivingweekend was niet bepaald een pretje. Na amper een uurtje rijden kwamen we in een sneeuwstorm terecht, die ons heel onze terugtocht heeft parten gespeeld. Door de dikke sneeuwvlokken was het heel vermoeiend rijden en op een mum van tijd lag de autosnelweg bedolven onder een sneeuwtapijt. Bovendien verloren we nog een uur tijd aan de grensovergang, waar het stropte bij de tolbetaling. Ondertussen werd het op de weg steeds slechter. Onderweg zagen we het ene accident na het andere, veel auto's in de zij- of middenberm gesukkeld na een slippartij. Na 8,5 u rijden over 500 km waren we opgelucht om thuis te zijn.
Heel de nacht is het blijven verdersneeuwen, waardoor ook de volgende ochtend de wegen moeilijk berijdbaar bleven en de sneeuwruimers handen tekort kwamen. En daar werd de eerste 'snowday' (op 29 november) een feit. Het lange Thanksgivingweekend werd door de sneeuwellende een dagje langer. Het werd sneeuwpret voor de schoolgaande jeugd, die dit extra dagje in het 'winterwonderland' wel zagen zitten...

vrijdag 5 december 2008

Thanksgiving in Toronto

Woensdagochtend 26 november, het begin van een superlang Thanksgivingweekend. We trokken naar Toronto, waar we, dank zij een last-minute-aanbieding, gereserveerd hadden in het 4-sterren Westin Harbor Castle, voor de prijs van een 2-sterrenhotel...
Westin Harbor Castle is een hotel met een prominente ligging aan Lake Toronto, we hadden connecterende kamers met supercomfortabele bedden, luxueuse badkamers en zicht op het meer.
Toronto is een mooie stad met veel verschillende gezichten. Er is een modern centrum met high-rise constructies zoals in elke grootstad (Toronto heeft 2.5M inwoners zonder de voorsteden zoals Missisauga mee te rekenen), een stuk met oude industriële gebouwen die in lofts zijn omgetoverd, een theaterdistrict, een ChinaTown, en woonzones die erg gelijken op middelgrote steden in Engeland. We bezochten enkele leuke en kwalitatief hoogstaande musea met als hoogtepunt voor de kinderen het "science center" waar ze veel zelf konden ontdekken. In het ROM (Royal Ontario Museum), een van de grootste muzea van Noord-Amerika, bezochten we een aantal permanente tentoonstelingen (In de China-gallerie bevinden zich onder andere 3 van 's werelds best bewaarde muurschilderingen uit tempels uit de Yuan Dynastie (AD 1271 - 1368)) en een aantal tijdelijke tentoonstellingen (ooit gehoord van de Tripiliaanse cultuur?: we schrijven Ukraine 5400-2700 AD!).

Naast muzea stond ook 'Casa Loma' op het programma, het kasteel van een gefortuneerde bankier, gebouwd in de jaren 1910. Om zijn 'middeleeuwse' kasteel te realiseren waren 300 vaklui nodig die 3 jaar gebouwd hebben, voor een totaal bedrag van $3.500.000, een aardig bedrag voor die tijd... De details in houtuitsnijdingen, marmerwerk,... zijn dan ook bijzonder mooi.
Spijtig voor hem, is de rijke bankier failliet gegaan en is sinds 1937 het kasteel in handen van de stad Toronto. Voor de kinderen was er een musical (Doornroosje) in het kasteel, dus dat was een mooi extraatje voor hen.

Toronto is een levendige stad met een bruisend nachtleven. Een buurvrouw had ons aangeraden een musical à la Broadway mee te pikken in Toronto. Zo kwam het dat we een avond een babysit inschakelden en naar de 'Jersey boys' gingen in het 'Toronto Centre for the Arts'. Jersey boys vertelt het verhaal van Frankie Valli & The Four Seasons, we schrijven de jaren '60, toen onze ouders jong waren. Nu, deze muziek is zo bekend en meeslepend en de acteer- en zangprestaties waren topklasse, we konden amper stilzitten bij het horen van 'Oh, what a night', en wie kent er niet 'Can't take my eyes off you', of 'Bye bye baby', of nog 'I'm in the mood for love' . Het was een bijzondere avond, blij dat we dat hebben kunnen meemaken.

Last but not least heeft Toronto een enorme keuze aan goeie restaurants met een internationale keuken, dus ook op dat vlak geen klachten. Enfin, vakantie geslaagd!