dinsdag 16 december 2008
Goed nieuws voor Michigan
Investering HSC: http://abclocal.go.com/wjrt/story?section=news/local&id=6556895
Investering Dow Corning: http://abclocal.go.com/wjrt/story?section=news/local&id=6556897
Na de aankondiging in Midland vlogen de 4 sprekers richting Tennessee voor de herhaling van de aankondiging ginder, vermits HSC ook in Tennessee een investering doet ter waarde van 1,2 miljard $. Ondertussen is het bijna middernacht, Eric is nog op de terugweg van Tennessee, en ik ... denk dat ik maar eens onder de dons kruip.
Nog 3 keer slapen...
Laatst vroegen we de kinderen aan tafel wat ze zouden willen eten als we in België zijn. Er was niet veel bedenktijd nodig... : tomaat garnaal, garnaalkroketten (noordzeegarnalen zijn hier natuurlijk niet te vinden, vandaar deze speciale wens van Nathalie), frietjes van een goed Belgisch frietkot, rozijnenbrood en suikerbrood, een carré-confituurke (speciaal voor Evelien), een boterham (vraag van Stefanie, want, hoewel we met de nieuwe Franse bakker al heel wat vooruitgang hebben geboekt, gaat er toch niets boven een lekkere bruine boterham), met jonge kaas misschien (voor jonge kaas moeten we hier naar de 'Nederlandse winkel', op 2u rijden), een lekkere koffiekoek of croissant op zondagochtend, ... en we kunnen nog wel even doorgaan. MMMMMMmmmmmm, nog maar 3 keer slapen...
woensdag 10 december 2008
Derde 'snowday'
Vanmorgen heb ik de 2 oudste een half uurtje laten werken aan wiskunde- en taaloefeningen (Nederlandse taal, jaja) uit het 5de/6de leerjaar Vlaams onderwijs. We hebben van hun schooldirecteur uit Belgie de boeken uit hun respectieve leerjaren zodat we ervoor kunnen zorgen dat ze 'mee blijven' met de Vlaamse leerstof. Zo een 'snowday' is een uitgelezen moment om daaraan een beetje te werken. Na het half uurtje arbeid, werd er gespeeld in de sneeuw, wat had je gedacht. De 2 oudste zijn samen met een buurmeisje een fort aan het bouwen, Stefanie is iets meer binnen gebleven. Zij is in haar prinsessenperiode, fantaseert er op los over prinsen en prinsessen, en was in de wolken toen de Sint haar vorige zaterdag een prinsessenkasteel bracht. Haar fantasiewereld speelde zich vandaag dan ook af in en rond haar kasteel. Op dit moment is ze bij de buurjongen gaan spelen, zo heeft ze een 'echte prins' om in haar verhaal te figureren! Evelien en Nathalie zijn ondertussen bij Ann voor 3/4u Franse les, en vond ik even de tijd om nog een beetje te bloggen...
PS: Op het laatavondnieuws van woensdag 10 dec gehoord dat deze winter in totaal al 18'' (45cm) sneeuw is gevallen in Midland, dit is 2 tot 3 keer meer dan gemiddeld, en de winter is pas begonnen...
dinsdag 9 december 2008
Tweede 'snowday'
Barre tijden voor Midland: Dow schrapt banen
(artikel:http://www.ourmidland.com/articles/2008/12/08/local_news/doc493d3c51ad725254236852.txt).
2009 belooft een zwaar en onzeker jaar te worden! Ook bij Dow Corning is er ongerustheid, en er is al aangekondigd dat er geen loonsverhoging komt dit jaar, voor niemand. Over ontslagen is er (voorlopig?) nog niet gesproken. Eric is momenteel in Azië, voor het afsluiten van een belangrijk contract, waaraan hij al maanden werkt. Duimen maar dat er geen kink meer in de kabel komt!
Kerstfeestje in onze straat
Ik herinner me ons eerste kerstfeest hier vorig jaar, waar we voor het dessert bij onze buren, allebei van Michigan, waren. Onze mond viel open toen we de kerstdecoratie zagen, we wisten niet waar eerst te kijken. Wat onmiddellijk opviel, was de kerstboom, een reuzeversie van 5-6 m, net gepast binnen de hall met 'cathedral ceiling'. De ballen die erin hingen, waren navenant groot, ze had voor die ballen gespaard van als ze een klein meisje was... Nog iets waaraan ze al lang had verzameld, waren de verlichte huisjes, die hier zo in de mode zijn, en waarmee je dan een winters stadje kan maken, van zodra je er genoeg hebt. Ik herinner me dat zij tussen 20 en 30 van die huisjes had staan.
Dit jaar waren we te gast bij 2 Zuidamerikaanse families, eerst bij Argentijnen en voor het dessert bij Brazilianen. Beide gezinnen waren geholpen door andere buren voor het verzorgen van de maaltijd, wij hadden chocomousse van Belgische chocolade en tiramisu gemaakt. Vermits er redelijk wat sneeuw lag, vertrok iedereen met stevige laarzen naar het eerste huis, binnen laarzen uit, en het feest kon beginnen. Het eten was bijzonder lekker, de kerstversiering in tegenstelling tot deze in Amerikanse huizen zeer bescheiden maar smaakvol. Na anderhalf uur weer de laarzen aan en door de sneeuw naar het 2de huis, bij Brazilianen nu. Ook hier kerstsfeer, maar niets overdadigs. Ik vermoed dat de Amerikanen het een beetje pover vonden, maar naast het feit dat de niet-Amerikanen blijkbaar in deze iets verschillen van de Amerikanen, trekken deze 2 families voor de kerstperiode naar hun thuisland, waar het nu trouwens zomer is (Florenzia (Arg.) blijft zelfs 1,5 mnd weg), dus waarom zou je dan veel tamtam maken rond je kerstversiering hier...
Het was een bijzonder gezellige avond, het is enorm boeiend om met al die verschillende nationaliteiten in contact te zijn, en het zijn gewoon allemaal heel lieve mensen. Rond 22 uur zijn we de kinderen gaan oppikken en zat het feest er alweer op.
Eerste snowday een feit
Heel de nacht is het blijven verdersneeuwen, waardoor ook de volgende ochtend de wegen moeilijk berijdbaar bleven en de sneeuwruimers handen tekort kwamen. En daar werd de eerste 'snowday' (op 29 november) een feit. Het lange Thanksgivingweekend werd door de sneeuwellende een dagje langer. Het werd sneeuwpret voor de schoolgaande jeugd, die dit extra dagje in het 'winterwonderland' wel zagen zitten...
vrijdag 5 december 2008
Thanksgiving in Toronto
Toronto is een levendige stad met een bruisend nachtleven. Een buurvrouw had ons aangeraden een musical à la Broadway mee te pikken in Toronto. Zo kwam het dat we een avond een babysit inschakelden en naar de 'Jersey boys' gingen in het 'Toronto Centre for the Arts'. Jersey boys vertelt het verhaal van Frankie Valli & The Four Seasons, we schrijven de jaren '60, toen onze ouders jong waren. Nu, deze muziek is zo bekend en meeslepend en de acteer- en zangprestaties waren topklasse, we konden amper stilzitten bij het horen van 'Oh, what a night', en wie kent er niet 'Can't take my eyes off you', of 'Bye bye baby', of nog 'I'm in the mood for love' . Het was een bijzondere avond, blij dat we dat hebben kunnen meemaken.
Last but not least heeft Toronto een enorme keuze aan goeie restaurants met een internationale keuken, dus ook op dat vlak geen klachten. Enfin, vakantie geslaagd!