vrijdag 30 april 2010

Nieuw leven in huis!

De dagen en nachten werden afgeteld tot het eindelijk vorige zaterdag was... welke grote gebeurtenis maakte iedereen zo ongeduldig? Wel, we zouden onze puppy boston terrier gaan afhalen...
De kinderen waren al een hele tijd aan het vragen (lees: zagen) voor een hond. Nu heb ik heel mijn kindertijd uitgekeken naar een hond, en toen ik er eindelijk een kreeg, ik was 21 (!), was het een boston terrier. Ik had toen geen idee dat dat hondenras ontstaan is in de USA, in Boston (natuurlijk). Boston terriers zijn bijzonder lief, trouw, goed met kinderen, verstandig, hebben een zelfzekere, zelfbewuste houding en zijn dapper. Bovendien zijn ze niet te groot (meeneembaar op trips en vakanties) en kortharig (wat betekent onderhoudsvriendelijk). Dus besloten we dat een boston terrier de ideale hond zou zijn voor ons gezin.
Een rashond aankopen zoals een boston terrier kun je niet impulsief doen. En dus deed ik mijn research om er zeker van te zijn dat we kochten van een kweker die het goed meent met het ras en kweekt om het ras te verbeteren, en niet alleen om de opbrengst. Na wat opzoekingswerk op het net, mailde ik naar de 'Detroit boston terrier club' en kreeg een lijst van betrouwbare kwekers. Ik legde contacten en ging enkele weken geleden op zondag naar een hondenshow om enkele kwekers te kunnen ontmoeten. Diezelfde namiddag nog reden we 2,5 u om onze eventuele puppy te gaan bekijken. Het bleek liefde op het eerste zicht, bij iedereen. Eric beweert dat vooral ik de eerste minuut een salvo van enthoesiaste kreetjes produceerde... ik moet toegeven, ik was direct verkocht, en ik was niet de enige. Een paar dagen later zou ik naar Frankrijk vertrekken, dus spraken we af de puppy af te halen na onze terugkomst uit Frankrijk. Toen we 'Chess' dan eindelijk vorige zaterdag gingen afhalen, was ze 10 weken oud.
Ondertussen is ze het hier goed gewoon, het is veel werk, vermits we nog moeten werken aan haar 'proper zijn', ons babietje heeft nog een heel klein blaasje, dus moeten we haar dikwijls uitlaten en af en toe een 'accidentje' opkuisen... Maar ze is bijzonder lief en speels en heeft zich heel snel aan ons gehecht en vice versa!
Deze week is om nog een andere reden bijzonder druk. De eigenaars van het huis waarin we wonen, verkopen het huis. Dit weekend is het te koop gesteld. Sedert maandag waren er elke dag 'showings', dus dat betekent het huis constant 'toonbaar' houden... Verder waren er verschillende inspecties gepland deze week. En ondertussen ben ik begonnen met opruimen, sorteren, weggeven, lijsten maken,... De verhuisfirma is deze week ook komen kijken om te zien of alles in onze container gaat passen en een idee te krijgen over hoeveelheid. Enfin, druk, druk, druk, de verhuiskoorts is definitief toegeslaan...

Geen opmerkingen: