Uitstap op zondag 7 oktober 2007
Het beloofde weer een mooie dag te worden, 30 graden in Midland en nog een mooie 21 graden meer naar het noorden, waar het HET topweekend moest zijn voor het gaan bewonderen van het prachtige kleurenpallet van de herfst, met bomen in felrode, oranje en gele tinten. We besloten noordwaarts te rijden, naar Mackinac Island, een klein, lieflijk eilandje in Lake Huron. Gewapend met onze picnick en fototoestel, vertrokken we om 8h30.
We bewonderden zoals verwacht schitterende herfstkleuren onderweg. Toe we echter Mackinac Bridge naderden, dit is de verbinding tussen de Lower en de Upper Peninsula van Michigan, was er ineens mist. We zouden de ferry nemen, na wat wikken en wegen - zouden we toch niet ergens anders heen rijden waar het weer beter is - toch maar de overtocht gedaan naar Mackinac Island. De mist zou er van heel de dag niet optrekken, veel vergezichten hebben we dus niet in ons fotoarchief, maar het was toch de moeite waard om er heen te gaan.
De eerste bezoekers van Mackinac Island waren indianen, die er in de zomermaanden gingen vissen. Het was 1671 toen de eerste Europeanen er voet aan wal zetten. Pater Marquette, een Fransman, richtte er een missiepost op. De Fransen begonnen met de bouw van een fort. Dit bleef in Franse handen tot in 1761 het fort in handen viel van de Engelsen.
Tussen 1812 en 1815 woedde er oorlog op Mackinac Island, met als resultaat dat in 1815 Mackinac Island Amerikaans grondgebied werd.
Na de oorlog floreerde de handel in bont op het eiland. Vanop Mackinac Island werd bont verscheept, onder andere naar Europa. Later kwam er ook visvangst bij als bron van inkomsten. Maar de belangrijkste economische motor voor het eiland zou ontstaan in de tweede helft van de 19de eeuw, toen grote groepen toeristen naar het eiland begonnen af te zakken om er hun zomer door te brengen ver van de drukte van de steden. Hotels werden gebouwd, en cottages, eenvoudige vakantiewoningen in de eerste jaren, maar, na de bouw van het majestueuze 'Grand Hotel' in 1887, werden echte 'mansions' gebouwd, in navolging van dit imposante hotel.
In 1895 trok de US de soldaten terug uit Mackinac Island en Michigan's eerste nationale park en de 'Mackinac Island State Park Commission' werden een feit. Een van de eerste belangrijke beslissingen van deze commissie zouden een determinerende invloed hebben op het 19de eeuwse karakter dat nog steeds zo typisch is voor Mackinac Island. De commissie besliste namelijk alle gemotoriseerde voertuigen te bannen van het eiland omdat deze de paarden opschrikten. Ook op vandaag zijn nog steeds geen auto's toegelaten, verplaatsingen gebeuren te voet met paard en kar of met de fiets (fietsen kan je huren tegen 5 dollar per uur).
In de vroege jaren 1900 kende het toerisme een sterke terugval omwille van de economische recessie en de wereldoorlogen. Het zou duren tot de jaren '50 eer de verlaten cottages weer werden bewoond en de hotelbusiness er weer bovenop kwam.
Zo zetten wij anno 2007 voet aan wal op Mackinac Island en kwamen terecht in een 19de eeuws decor. Via Main Street, waar de typische lekkernij 'fudge' verkocht wordt, ging het naar het fort, dat we bezochten, heel interessant, heel visueel. Vandaar hebben we een wandeling gemaakt over een deel van het eiland, langs enkele mooie cottages en mansions en door een prachtig landschap. Om half 4 weer de boot op, want er wachtte ons nog een rit van enkele uren. We stopten in Petosky om te eten, we vonden er als bij mirakel het enige -niet behorend tot een of anderen keten - restaurant, waar we smakelijk hebben gegeten. Rond half 10 waren we thuis.
Het was weer een eivol weekend, misschien iets te vol, maar ja, zolang het mooi weer is, willen we extra genieten van het buitenleven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten