Schoolactiviteiten, Franse aftrap en 'spring party'

De voorbije week was iets doordeweekser dan de voorbijgaande weken. Wel een aantal schoolactiviteiten die vaders en moeders op de been brachten. Het begon met een opendeur-halfuurtje voor de muziekles van Stefanieke in de Montessorischool. Leuk om te zien hoe in sommige kleuters ritme en muziek ingebakken zit; hoe dan ook, ze hebben er allemaal plezier mee. In mei doen we ook een opendeur voor de Franse les, dan is het maw mijn beurt om de ouders te laten zien wat we allemaal doen in de 2 keer 20 minuten Franse les per week.
Dinsdagavond was het de Adam's school (lagere school) die iets in petto had. 'Come rock with us' was een live concert, gegeven door de verschillende klassen, die elk een lied hadden geschreven, daarbij geholpen door Dan Hall, een singer/songwriter uit Michigan. Het was werkelijk goed gedaan, er is zelfs een cd opgenomen, die voor 15 dollar te koop is in de school. Wel origineel van de school om nog maar eens extra fondsen te werven, en de kinderen hebben zich reuze geamuseerd. Ik heb trouwens de indruk dat Amerikaanse kinderen meer gewoon zijn om samen te zingen en, wanneer ze in groep zingen, beter overkomen dan Vlaamse kinderen ... Misschien moeten we in Vlaanderen weer meer zingen met onze kinderen, in de klas, de jeugdbeweging, thuis, ....
De Montessori-school had vorige week vrijdag nog een extra activiteit in petto om ouders de kans te geven zich mee te engageren in de school: het was namelijk tijd voor de lenteschoonmaak (spring cleaning) in de speeltuin van de school. Als ouder kon je een uurtje gaan helpen, op het moment dat ook je kind buiten was om te werken. Voor Stefanie's klas was dat om 9h. Samen hebben we bladeren bijeengeveegd en houtsnippers opengeraakt. Ik ben nog een half uurtje langer gebleven, om dan snel naar huis te rijden en met Eric een uurtje te gaan tennissen, de buitenterreinen zijn weer open. Eric moest daarna weer aan het werk, ik ben nog voor een uurtje cardio-tennis gegaan.
Om 15h dan de eerste afspraak voor de Franse les van Fernando (was al 2 keer uitgesteld), een Braziliaan die wil Frans leren. Een aantal afspraken gemaakt, zo zullen we elke week op vrijdag om 13h30 de Franse les laten doorgaan, en we zijn alvast van start gegaan met een aantal 'basics' rond 'greeting people'. Fernando is leergierig en 'fun', het wordt vast leuk om te doen.
Vrijdagavond mochten we er nog eens op uit trekken, er was de 'spring party', georganiseerd door de IWC (International Women'sClub). Het was een Mexican party met lekkere Mexicaanse gerechten en veel zuiderse muziek, dus ambiance genoeg.
Het weekend verliep rustig, met soccerwedstrijd voor Nathalie en paardrijles. Zondag gewoon thuis gebleven, de kinderen hebben buiten gespeeld, we zijn even gaan fietsen. Vermits het stilaan beter weer wordt, zullen we weer wat meer uitstappen beginnen plannen. Binnenkort komt er ook een lang weekend aan. Misschien gaan we dan wel naar de Niagara-falls en naar Toronto. Weer een reisje om uit te stippelen...

La douce France

De was nog maar net gestreken en opgeplooid en daar mocht ik alweer een koffer opvullen... dit keer met bestemming Lot-et-Garonne, ZW-Frankrijk.

Twee jaar geleden kochten we daar een eigendom - het was liefde op het eerste gezicht- met 2 authentieke woningen in natuursteen, en instapklaar, want gerenoveerd door de vorige eigenaars, met een prachtige ligging, midden in het groen. Om de huizen voldoende bewoond te houden en natuurlijk ook om de investering draagbaarder te maken, besloten we de huizen in de zomer te verhuren als vakantiewoningen op momenten dat we er zelf niet waren. We vonden een koppel dat de tuin onderhoudt, een ander koppel dat zorgt voor het lokale beheer, d.i. de wissels (kuisen, lakens wassen,...) en de ontvangst van de gasten als we er zelf niet zijn, het onderhoud van het zwembad, eerste contact bij problemen,...

Vermits ik toch graag zelf de huizen klaar maak voor het nieuwe seizoen en ik een aantal verfraaiingsprojectjes had bedacht, had ik gepland een week naar daar te trekken. Ik besloot de jongste mee te nemen, want nog niet schoolplichtig, en zo had Eric er toch eentje minder, want zowiezo zou het voor hem zwaar worden om een week te gaan werken en het huishouden te runnen. Bovendien was ook het 'soccer'-seizoen begonnen, dit betekent 2 keer per week trainen voor Evelien (ma en wo) en Nathalie (di en do) en op zaterdag match. Daar komt nog de vioolles bij, de turnles voor Nathalie en de tennisles voor beiden.

Vrijdagavond hebben we het vliegtuig genomen naar Parijs, waar mijn ouders ons oppikten en samen hebben we de reis verdergezet richting Lougratte. Zij waren zo vriendelijk ons te vergezellen en mij te willen helpen met al mijn geplande werken. Toen we op zaterdagavond ter bestemming waren, werden we onmiddellijk geconfronteerd met een eerste probleem: we kregen het water niet opgestart. Elke winter sluiten we het water af en starten weer op in het voorjaar. Er was geen druppel water. Enkele telefoontjes later was het probleem duidelijk: onze facturen waren toegekomen in de brievenbus van onze vakantiewoningen, waar we sedert juli 2007 niet meer waren geweest. Toen ik de brievenbus openmaakte, vond ik daar de factuur van augustus 2007, samen met herinneringsbrieven en een brief met aankondiging van het afsluiten van het water ingevolge het niet betalen van de waterfactuur... Diezelfde avond is iemand van de 'urgences' langsgeweest om de aansluiting te herstellen. Op maandag ben ik naar de watermaatschappij gegaan, waar zij toegaven dat inderdaad het juiste facturatieadres was doorgegeven, maar dat bij hen een fout was gebeurd waardoor de factuur op het verbruiksadres was toegekomen. Ik heb ter plaatse de achterstallige betaling gedaan, met 50 EUR extra voor het afsluiten. De boetes en de kosten voor het herstellen van de aansluiting hebben ze laten vallen (het zou er nog moeten aan mankeren).

Terug naar zondag, waar we na een deugddoend doucheke, naar een kleine brocante getrokken zij in het nabijgelegen dorp. Ik had eigenlijk gepland naar Marmande te trekken, waar een 80-tal exposanten verwacht waren. Nu wou het toeval dat ik op de plaatselijke brocante gevonden heb wat ik zocht, voor de prijs die ik er wou voor betalen. Ik kocht een oude dennen vitrinekast, 2 groen gepatineerde nachtkastjes en nog 2 andere nachtkastjes. Dus werd het zondagnamiddag meubels verplaatsen en herschikken.

Maandag na het bezoek aan de watermaatschappij beddegoed gewassen, gestart met het schilderen van het houten plafond in de keuken van een van de huizen. Dinsdag eerst naar de markt geweest, dan de winterbache van het zwembad vrij gemaakt van water en bladeren (het had in maart en de eerste week van april veel geregend), de bache er af gedaan.

Woensdag de bache gekuist en opgeplooid, verder geschilderd, gekuist, ... en een eindje gaan wandelen onder een stralende zon.

Donderdag weer naar een marktje om lekkere honing van de streek te kopen en 'lampadairekes' gekocht in een winkeltje dat uitverkocht. Donderdagnamiddag er even tussenuit en wijn gaan proeven ... en kopen. Vrijdag, laatste dag, zwembad verder gekuist, kadertjes opgehangen, andere zaken afgewerkt, maar ook nog eens lekker gaan eten in 'Les remparts', een fantastisch goed lokaal restaurant, en naar de kapper geweest (oma, dochter en kleindochter)....

Zaterdag was vertrekdag, het was goed geweest, mijn lijstje met projectjes was zo goed als afgewerkt, dank zij de hulp van mijn ouders natuurlijk (ik hoop dat ik op hun leeftijd ook nog zo veel werk ga kunnen verzetten).

's Morgens ging het met de wagen richting Bordeaux, waar Stefanie en ik de tgv namen richting Parijs, zeer comfortabel, na goed 4 h rijden waren we in Parijs. Daar hebben we overnacht in een hotel vlak bij de luchthaven. Zondagmorgen iets na 10h vertrok dan ons vliegtuig richting Detroit. Aankomst in Detroit om 13h, onder een stralende zon en 22°C, dat is waar ik stiekem op gehoopt had. De winter is voorbij in Midland, leve de lange zomer ....!

Martinique - who wants to know more?

Ik denk dat het weer niet echt een frequent gespreksonderwerp is in Martinique, het is gewoon altijd goed (behalve tijdens het regenseizoen, tussen september en december). We hadden heel de tijd tussen 27 en 30 °C. Af en toe wel eens een malse regenbui, maar niet de moeite om een regenjas of paraplu boven te halen, want zo een regenbui duurt over het algemeen maar enkele minuten en achteraf ben je zo opgedroogd. Ben je op dat moment op het strand, duik je gewoon het water in, en je komt er even later onder een zonnetje weer uit...

Veel keuze aan lekker eten, 'European food'(!), en dat op zich maakt het de moeite waard om naar een EUR-land te komen, wat een beetje waanzinnig lijkt nu de dollar zo laag staat, ik weet het. Maar een vakantie is toch pas echt geslaagd als je ook kan genieten van een lekkere keuken. Veel vis natuurlijk, die supervers is. Een keer zijn we naar een typisch Creools restaurant gegaan, waar we fantastisch lekker gegeten hebben. Voor het eten was er natuurlijk ook een lekkere punch, met rhum (zie foto links). Fantastisch was ook om 's morgens naar de bakker te kunnen gaan om verse croissants, chocoladekoeken en brood te gaan kopen. Voor Europeanen lijkt dit de normaalste zaak, maar in de States vind je zo goed als geen warme bakkers, toch niet in het Midland, waar wij leven. Het is wel anders als je in een multiculturele grootstad woont.
Vermits wij toch wel iets willen gezien hebben op een vakantie en niet gemaakt zijn om dag in dag uit op het strand te vertoeven, maakten we enkele uitstappen. Zo bezochten we 'l'habitation Clément', geklasseerd als historisch monument. Het omvat een athentiek koloniaal huis met bijhorende paardestallen en keuken (in een apart gebouw om het hoofdgebouw te sparen bij een eventuele brand in de keuken), een oude distillerie (rhum; uit gebruik genomen in 1988 en gerestaureerd in 2005) en een prachtige tuin. Het is in dit domein dat tegen het eind van de erste golfoorlog een topontmoeting plaats had tussen pa Bush en Mittérand. Ook heel veel andere Franse en andere politici en industriëlen bezochten maar graag dit tropisch paradijs en lieten zich fotograferen in l'habitation Clément.

Verder bezochten we een typisch Creoolse tuin, een kleinschalig initiatief van een lokale vertaler-tolk.Zij liet ons haar tuin zien en liet ons een zelf gemaakt aperitief (met kokos) proeven en huisbereide beignets. Zij had in haar tuin enorm veel kruiden (waaronder peper (de zwarte peperbolletjes), kaneel (zie foto rechts, het kaneel bevindt zich onder de schors van de boom en kan er gewoon afgeschraapt worden), veel medicinale planten die zij haar ouders en grootouders heeft weten gebruiken, mierikswortel, orchideeën, kokosbomen, palmbomen, katoenplanten, en zoveel meer....

Een andere uitstap waarvan de kinderen enorm hebben genoten, was het gaan bekijken van de koralen en vissen door de glazen bodem van een boot, 'Aquabulle' genoemd.

Martinique

Eindelijk wat tijd gevonden om te bloggen. Het is deze week al bijzonder druk geweest. Ik heb net 2 sessies Frans achter de rug met mijn kleuters (3-4 jaar), en heb enkele uurtjes voor mijn volgende Franse les vanmiddag om 14h30.

Over Martinique nu.... Het was superzalig! Waar zal ik beginnen? Bij het begin misschien?

De heenreis is vlot verlopen. Op vrijdagavond een vlucht naar Atlanta (2h vliegen). Daar had ik een nacht geboekt in het 'Renaissance Concourse hotel', een luxe-hotel, maar nog net in laagseizoen, dus nog doenbare prijzen. Met een shuttlebus ging het naar het hotel. We hadden 2 'adjacent rooms', kwaliteit van het hotel was prima. Volgende ochtend de vlucht naar Fort-de-France (4,5h vliegen). Na meer dan 1h wachten (!) op onze huurwagen ging het richting Sainte-Anne, in het zuiden van Martinique, waar we een huis gehuurd hadden. Van zodra je de weg opgaat in Martinique, is het duidelijk dat je in Frankrijk bent. Het lijkt irreëel, dit overzeese Franse departement, maar onmiddellijk zie je aan de verkeersborden, het type politiewagens, de winkels à la 'Intermarché' en 'Huit-a-huit' dat je weldeglijk op Frans grondgebied bent. Ook de rijstijl is Frans, een heel verschil met de trage, zeg maar lome (vaak weinig alerte) rijstijl van de Amerikanen. Wij zijn echte francofielen, dus we voelden ons onmiddellijk thuis. Onderweg al wat fruit gekocht aan een kraampje langs de kant van de weg. Sainte-Anne was een goed half uurtje rijden. Het is een vissersdorp met een klein gezellig centrum en wat nieuwbouwwijken even buiten het dorp. Het was in 1 van deze wijken dat we een deel van een villa gehuurd hadden (er was nog 1 ander koppel in de villa, die opgedeeld was in 2 appartementen). Beneden was een living en open keuken. De eettafel en stoelen, bar en barstoelen bevonden zich buiten, onder een overdekt terras. Eten en drinken gingen vanuit de keuken over de bar rechtstreeks naar buiten, er was geen venster boven de gootsteen, maar wel een opening met een rolluik, 's avonds lieten we het rolluik zakken tot op de bar. Vanuit de keuken keken we op het zwembad, dus heel handig om de kinderen in het oog te houden. Boven waren dan 2 slaapkamers met airco en een badkamer. Niet groot allemaal, maar heel proper en mooi afgewerkt. Het duurde niet lang voor we allemaal het water indoken. Daarna op zoek naar dat prachtige strand met wuivende palmbomen, dat we zouden moeten vinden op een paar minuutje rijden. En prachtig was het inderdaad! Je kent die postkaarten en foto's wel: azuurblauwe lucht, al even azuurblauw water, een wit strand, en wuivende palmbomen. Wel, het was er allemaal! Het beste was dat het helemaal niet druk was, er was volk natuurlijk, maar ruim plaats voor alle strandgasten. Het was zalig zwemmen in de zee, de watertemperatuur was op 1 of 2 graden na dezelfde als de buitentemperatuur, het was ook makkelijk zwemmen, want weinig golfslag en het zoute water helpt je lekker drijven.