donderdag 10 april 2008

Martinique


Eindelijk wat tijd gevonden om te bloggen. Het is deze week al bijzonder druk geweest. Ik heb net 2 sessies Frans achter de rug met mijn kleuters (3-4 jaar), en heb enkele uurtjes voor mijn volgende Franse les vanmiddag om 14h30.
Over Martinique nu.... Het was superzalig! Waar zal ik beginnen? Bij het begin misschien?
De heenreis is vlot verlopen. Op vrijdagavond een vlucht naar Atlanta (2h vliegen). Daar had ik een nacht geboekt in het 'Renaissance Concourse hotel', een luxe-hotel, maar nog net in laagseizoen, dus nog doenbare prijzen. Met een shuttlebus ging het naar het hotel. We hadden 2 'adjacent rooms', kwaliteit van het hotel was prima. Volgende ochtend de vlucht naar Fort-de-France (4,5h vliegen). Na meer dan 1h wachten (!) op onze huurwagen ging het richting Sainte-Anne, in het zuiden van Martinique, waar we een huis gehuurd hadden. Van zodra je de weg opgaat in Martinique, is het duidelijk dat je in Frankrijk bent. Het lijkt irreëel, dit overzeese Franse departement, maar onmiddellijk zie je aan de verkeersborden, het type politiewagens, de winkels à la 'Intermarché' en 'Huit-a-huit' dat je weldeglijk op Frans grondgebied bent. Ook de rijstijl is Frans, een heel verschil met de trage, zeg maar lome (vaak weinig alerte) rijstijl van de Amerikanen. Wij zijn echte francofielen, dus we voelden ons onmiddellijk thuis. Onderweg al wat fruit gekocht aan een kraampje langs de kant van de weg. Sainte-Anne was een goed half uurtje rijden. Het is een vissersdorp met een klein gezellig centrum en wat nieuwbouwwijken even buiten het dorp. Het was in 1 van deze wijken dat we een deel van een villa gehuurd hadden (er was nog 1 ander koppel in de villa, die opgedeeld was in 2 appartementen). Beneden was een living en open keuken. De eettafel en stoelen, bar en barstoelen bevonden zich buiten, onder een overdekt terras. Eten en drinken gingen vanuit de keuken over de bar rechtstreeks naar buiten, er was geen venster boven de gootsteen, maar wel een opening met een rolluik, 's avonds lieten we het rolluik zakken tot op de bar. Vanuit de keuken keken we op het zwembad, dus heel handig om de kinderen in het oog te houden. Boven waren dan 2 slaapkamers met airco en een badkamer. Niet groot allemaal, maar heel proper en mooi afgewerkt. Het duurde niet lang voor we allemaal het water indoken. Daarna op zoek naar dat prachtige strand met wuivende palmbomen, dat we zouden moeten vinden op een paar minuutje rijden. En prachtig was het inderdaad! Je kent die postkaarten en foto's wel: azuurblauwe lucht, al even azuurblauw water, een wit strand, en wuivende palmbomen. Wel, het was er allemaal! Het beste was dat het helemaal niet druk was, er was volk natuurlijk, maar ruim plaats voor alle strandgasten. Het was zalig zwemmen in de zee, de watertemperatuur was op 1 of 2 graden na dezelfde als de buitentemperatuur, het was ook makkelijk zwemmen, want weinig golfslag en het zoute water helpt je lekker drijven.

Geen opmerkingen: