Niagara (13-16 juni)

Natuurlijk een must voor het bezoek van oma en opa aan Michigan, was een trip net over de grens met Canada, naar de Niagara-watervallen. We hadden een huis gehuurd in het pittoreske Niagara-on-the-Lake. Het werd een ontspannen weekend, met mooi weer, het zwembad was met een watertemperatuur van 24°C een beetje aan de frisse kant, maar we lieten het niet aan ons hart komen, alle waterratten gingen te water... Naast het bezoek aan de watervallen (natuurlijk), werd er gewandeld in Niagara-on-the-Lake, geluierd aan het zwembad, lekker gebarbecued, ... Meer moet dat niet zijn, he.
Dinsdagavond ging het weer richting Michigan en woensdagavond stegen opa en oma op ... richting België, hun eerste bezoek aan Michigan en aan de USA zat er al op...

Laatste schoolweek: intens!

De laatste schoolweek was toch wel bijzonder druk. Net op het drukste moment vertrok papa naar Europa, en oma en opa waren aan het toeristen in Michigan. Dus was mama weer alleen 'in charge'. Vooral dinsdag was extreem getimed van uur tot uur.

dinsdag 9 juni:

8u30': Alex en Stefanie wegbrengen naar Montessori

9u-10u: honor's assembly voor Evelien

10u30: Mathilde en Ann komen bij mij op de koffie om het afscheid te 'vieren' van Mathilde, die binnen een paar weken verhuist naar Frankrijk

12u15': Eric komt thuis en moet een lift naar de luchthaven.

15u25': Alex, Sophie en Stefanie afhalen aan Montessori

17u15': Nathalie wegbrengen naar voetbal

17u30': Montessori-picknick in Plymouth-park (ik ga erheen met Stefanie en Evelien)

18u40': Evelien afzetten aan haar school voor repetitie kooroptreden

18u45': Nathalie afhalen van voetbal (moet toegeven dat ik wel 5' te laat was)

19u: optreden van het koor in Jefferson

20u30': thuis!

Dezelfde laatste schoolweek was er, naast de koffie voor Mathilde, ook een afscheidslunch gepland voor een van onze vriendinnen van de 'Nederlandse koffiegroep': Sylvia keert deze zomer terug naar Nederland. Dus verzamelden we met alle Vlaamse en Nederlandse dames in 'Cafe Zinc' voor een lunch ter ere van haar. We beloofden plechtig met elkaar contact te houden en nog diezelfde namiddag werd een nieuwe facebook-groep gecreëerd, kwestie dat de technologie ons maar wat moet helpen bij het contact houden, waar we ook zijn ...

Vrijdag was er de 'graduation party' voor Nathalie in Plymouth park, met pizza en spelletjes. Oma en opa waren ondertussen terug (sinds woensdag), het was mooi weer, dus gingen we met zijn drieën even mee genieten van de 'graduation party' en enkele foto's maken. Om 13u had ik nog een afspraak in de Montessori-school voor de 'graduation' van de 'kindergarteners', dit zijn de 5-6-jarigen die de Montessori-school verlaten en vanaf september naar de lagere school gaan. Graduation dus, goed gelezen, na de kleuterschool!!! Een beetje 'over the top', vind ik zelf persoonlijk, maar ja, dit is Amerika... Men had mij gevraagd om tijdens de 'graduation' ook het Franse programma voor te stellen, en dus had ik met de kinderen een paar lessen gerepeteerd en lieten we de ouders zien wat de kinderen geleerd hadden dit jaar. Heel plezant, de kinderen waren heel spontaan, de ouders waren enthoesiast!

Op zaterdag waren er eerst de 2 voetbalwedstrijden, dan weer een graduation party, voor Bruno, een buurjongen, die afstudeert van high school (hoger middelbaar). Na een blitsbezoek aan hun lunch-party, stapten we de auto in voor een 5,5u durende trip richting... Niagara!

Laatste schoolweek: 'Honor's assembly'

Inderdaad, nog enkele dagen en het schooljaar is hier afgelopen! Vrijdag 12 juni worden de boeken hier gesloten tot 8 september! De laatste week van het schooljaar is voor de ouders ongetwijfeld een van de drukste weken van het jaar. Amerikanen houden van competitie, van prijzen uitreiken, het betrekken van ouders bij het schoolgebeuren. Resultaat van dit alles is onder andere dat vanaf de lagere school (vooral wel voor de laatstejaars, dit zijn de 5th grades) er een 'honor's assembly' doorgaat, noem het prijsuitreiking.
Op maandagvoormiddag was het 'honor's assembly' in Jefferson Middle School. Er werd onder andere een prijs uitgereikt voor 'sociale bewogenheid'. Evelien kreeg een 'award for outstanding scholastic achievement' en wordt als 'straight A-student' (allemaal A's op haar eindrapport) een 'honor student' van de school. Natuurlijk zijn wij bijzonder fier op haar.
Vandaag was het Nathalie's beurt. Zij kreeg de 'presidential award for physical excellence', hiervoor moesten ze door het jaar een aantal fysische proeven afleggen, deze award betekent dat ze bij de top 15% behoort van alle 5dejaars in de US. Verder kreeg ze de 'president's award for outstanding academic excellence', met de handtekening van president Obama erop! Deze award wordt uitgereikt op het einde van de lagere school, Evelien kreeg er vorig jaar ook een.
Verder werd Nathalie samen met 3 andere 5dejaars, 1 per klas, verrast met de prijs van 'student van het jaar voor Spaans' (etudiante del ano). De leerkracht Spaans had voor elke bekroonde leerling een bijnaam bedacht. Nathalie had ze 'I Senorita Personalidad!' oftewel 'Miss personality' gedoopt. Ze deed er de uitbundige handgebaren bij die zo eigen zijn aan Nathalie en zei dat nu wel iedereen zou weten over wie ze sprak. Ze loofde Nathalie's snelheid van leren, kennis van het Spaans, werklust, attitude, enthoesiasme. Ze vertelde dat Nathalie pas 2 jaar hier woont, geen Engels sprak toen ze arriveerde, en in 2 weken tijd tot haar topleerlingen behoorde. De leerkracht had me gisteravond gebeld dat Nathalie de award zou krijgen om er zeker van te zijn dat ik erbij zou zijn, Nathalie wist van niets, ik mocht het haar natuurlijk niet verklappen, dus haar verbazing was groot toen Senora McMahan haar begon te beschrijven en pas na enkele zinnen begon Nathalie te vermoeden dat het wel eens over haar kon gaan... Dit had ik natuurlijk voor geen geld willen missen...! Spijtig dat oma en opa hier niet bij waren, maar hun dag in Mackinac Island zal ook wel super geweest zijn. Ook papa kon er niet bij zijn, die is gisteren vertrokken voor een korte trip naar Duitsland en Finland.

Oma en opa verkennen Michigan

Al gauw werd Midland te klein voor ons avontuurlijk duo, en dus trokken we samen met hen op ontdekkingstocht door Michigan. Het eerste weekend trokken we richting Ludington, een stadje aan Lake Michigan, op 3 uur rijden van Midland. Na een korte stop aan het zandstrand van Ludington, reden we enkele kms noordwaarts naar het 'Ludington State Park', een schiereiland gelegen tussen Lake Michigan ten westen en Hamlin Lake ten oosten. Het park heeft een bijzondere variatie in fauna en flora. Je vindt er zandduinen, stukken bos met loof- en naaldbomen, zandstrand, 6 mijl kustlijn (Lake Michigan) en een uitgebreid netwerk van wandel- en fietspaden, langlauftrajecten en mogelijkheid tot kanovaren. Er is ook een heel mooie camping in het natuurpark. We deden de 'island trail' en de 'Ridge trail', die samen een lus vormen, goed voor 3 uur wandelen. We zagen 2 nesten van wilde zwanen, heel veel waterschildpaden, een hert met hertejong,... Puur genieten!

Vorige vrijdag trok ik samen met mama en papa richting Frankenmuth, een stadje dat 150 jaar geleden gesticht werd door Duitse immigranten, die er de Chippewa-indianen kwamen bekeren... Ondertussen is dit een toeristische trekpleister en is niet veel nog authentiek, maar er zijn leuke winkeltjes en het is er wel gezellig.

Vorige zondag bezochten we Holland, we waren er zelf ook nog nooit geweest. Holland is ook een 150 jaar geleden gesticht door, je raadt het al, Nederlanders. Dit stadje is veel authentieker (dan Frankenmuth), heel verzorgd, veel Europese flair, mooie interieurwinkeltjes, terrasjes, ... We aten er 's avonds op een terras van een Ierse pub, en het eten was echt lekker! 's Namiddags waren we richting strand getrokken, want ook Holland ligt, net als Ludington, aan Lake Michigan. De kinderen genoten van pootjebaden (water van 12°C!) en van een spelletje zakdoekjeleggen met de grootouders.'s Avonds reden wij terug richting Midland, maar oma en opa stapten in hun huurauto richting een hotelletje op enkele kms rijden, want de volgende 3 dagen zouden zij verder de kustlijn van Lake Michigan verkennen, tussen Holland en Petoskey, om op woensdag af te sluiten met een bezoek aan Mackinac Island, vooraleer terug te rijden naar Midland...

Oma en opa verkennen Midland

Een van de eerste zaken die we gedaan hebben, is langs de scholen gegaan van onze 3 meisjes, zodat oma en opa deze nu eens in het echt konden zien. Verder ging het richting het grootwarenhuis, het shoppingcenter. Wat Vlamingen altijd opvalt, en dat was bij ons in het begin niet anders, dat alles 'big' is in Amerika: grote parkeerterreinen, ruim bemeten parkeerplaatsen, grote winkels, brede straten, een massa SUV's en andere kolossale auto's,...
Na het verkennen van onze dagelijkse leefomgeving hier, was het tijd om wat te toeristen in Midland. Natuurlijk mocht een bezoek aan de 'Alden B Dow home & studio' niet ontbreken. Ik had dit bezocht in de winter, deze keer bezochten we de tuinen en terrassen veel uitgebreider, en dat gaf weer een ander, boeiend perspectief. Het was een stralende dag, prachtige lichtinvallen overal in het huis. We hebben er alle 3 van genoten.
Volgende 'must see' waren de 'Dow Gardens', waar mijn ouders ondertussen al eens zijn terug geweest, zo waren ze onder de indruk. Oorspronkelijk de privé-tuin van Herbert Dow, de stichter van 'Dow Chemical', is deze na zijn dood geschonken aan de stad om open te stellen voor het ruime publiek, en het is een waar privilege om dit prachtig park doorheen de verschillende seizoenen te zien evolueren. Ik kocht een tijdje terug 2 jaarpassen ($10/stuk), die onbeperkt toegang verlenen tot de Dow Gardens voor een heel jaar.
Verder werd er nog gewandeld in het 'city Forest', lunchten we op het terras van 'Cafe Zinc', gingen we kijken naar de voetbalmatchen van onze meisjes en namen we oma en opa mee naar de manège waar Evelien en Nathalie leren paardrijden.

Verjaardag Evelien

Niet te geloven, maar Evelien werd 12 op 28 mei. Met oma en opa erbij om te vieren was het natuurlijk dubbel feest. 's Morgens voor het naar school gaan kaartjes geopend, plats genomen op haar versierde stoel om te ontbijten. De verjaardagstaart was voor na schooltijd, door oma gebakken natuurlijk. Na het uitblazen van de 12 kaarsjes werd de overheerlijke taart in een mum van tijd naar binnen gespeeld door ons allen! Geloof het of niet, maar Nathalie had oma en opa gevraagd om het vieren van haar verjaardag (geleden van 1 april) nog eens over te doen, nu in aanwezigheid van oma en opa. Zij had bedacht dat 1 juni wel een goede datum zou zijn, want precies 2 maand na haar 'echte' verjaardag. Dus zou er op 1 juni terug een mini-verjaardagsfeest komen, met opnieuw aardbeientaart... Dit bezoek van oma en opa is, vrees ik, niet goed voor onze lijn...