Verjaardagsfeest Stefanie

Vorige week zaterdag, 21 november, mocht Stefanie haar verjaardag vieren met vriendjes en vriendinnetjes. Ik was met haar de dag voordien een grote verjaardagscake gaan uitkiezen, ze was gegaan voor een 'prinsessencake'. Vermits we het feest thuis hielden, moest er nagedacht worden over activiteiten voor de kinderen. Nu is er een mooie knutselwinkel in Midland, en daar had ik blanco fotokaders gevonden, verf gekocht in allerlei trendy kleurtjes, verfborstels en kleine houten figuurtjes om de kadertjes te versieren. Dus trokken we met de kinderen de kelderverdieping in voor de eerste acitviteit. Er waren 8 kinderen, die deelden we op in 2 groepen. De eerste groep begon met mij aan het schilderen van hun kadertje. Nathalie, Evelien en Maddy (buurmeisje, dat wou komen helpen in ruil voor Brusselse wafels...) speelden ondertussen met de 4 andere kinderen spelletjes. Na ongeveer 20 minuutjes werd er gewisseld. Alle kinderen waren enthoesiast, het verven ging goed, maar het was toch nog heel druk om 4 kinderen tegelijk te helpen met hun schilderprojectje. Dan laten drogen vooraleer we verder konden gaan met versieren...
Dus was er tijd voor cake... en het uitblazen van kaarsjes!
Ondertussen was Eric volop Brusselse wafels aan het bakken, daar is hij de hele namiddag zoet mee geweest.
Na een beetje buiten spelen was het tijd om de projectjes af te werken: houten figuurtjes kleven, versieren met gelpennen, letters kleven die hun naam vormden,... De afgewerkte kadertjes zagen er echt goed uit en de kinderen waren bijzonder fier.
Moet er nog bijgezegd dat de Brusselse wafels na al dat harde werk uitzonderlijk goed gesmaakt hebben? Er is serieus gesmuld, ook de mama's die hun kinderen kwamen halen, proefden met veel plezier van een wafel.

Mijn pc? In revalidatie!

Na meer dan 2 weken in reparatie, had ik vorige dinsdag eindelijk mijn pc terug. Of wat er nog van overbleef... Al mijn programma's waren eraf! Ik heb opnieuw word, excel en powerpoint moeten aankopen, ik had hier enkel nog een 2003-versie liggen, dus werd het opnieuw wachten tot het pakket geleverd werd. Bovendien had ik 150$ betaald om een extra back-up te laten nemen van het geheugen, bleek dat op de back-up-cd zo goed als niets gerecupereerd is... Onze eigen laatste back-up dateert van juli. Al het video-materiaal van onze Canadareis is in september op mijn pc gezet. Gelukkig heb ik de oorspronkelijke cassettes nog, maar ik zie er wel tegen op om helemaal opnieuw te beginnen. Al bij al een niet erg prettige ervaring en niet echt een staaltje van goede 'customer service' naar mijn bescheiden mening!
Nu ik mijn pc terug heb, en ik deze week de avonden alleen was (Eric is in Europa tot donderdagavond), heb ik aan een aantal zaken gewerkt die waren blijven liggen. Zo heb ik onder andere mijn eerste digitaal fotoboek gemaakt en besteld. Ik kan niet wachten tot mijn album geleverd wordt, en hoop dat het er goed uitziet.
Ondertussen is Eric sinds zaterdag achtereenvolgens in Belgie, Spanje (Madrid) en de UK geweest. Als afsluiter voor zijn Europese trip bezocht hij vanavond zijn petekindje in Cardiff.

Weekend Chicago 6-9 nov'09

Click here to view these pictures larger

Zonovergoten weekend Chicago

Vorige zaterdag moest Eric een lezing geven aan de Northwestern University in Chicago. Vermits de kinderen op maandag geen school hadden, moesten we niet lang nadenken om hem te vergezellen voor een weekendje Chicago. Zo ging ik begin vorige week op zoek naar een goede 'last minute'-deal. Die vond ik (via hotwire) onder de vorm van een verblijf in het historische 'Palmer House' (Hilton) in downtown Chicago. We huurden 2 connecterende kamers voor een fractie van de oorspronkelijke prijs, en voelden ons geprivilegieerd te kunnen genieten van het unieke kader, de comfortabele kamers, lekker ontbijt (dat was wel apart te betalen) en puike service.
Wat ook bijzonder meeviel, was het uitzonderlijk zachte weer voor de tijd van het jaar, volle zon en tot 22 ºC!
Zaterdag wandelden we langs het strand (Lake Michigan), en de rest van de dag ging op aan 'shoppen', de 4 meisjes leefden zich uit terwijl Eric zijn lezing gaf.
Zondag was Stefanie's 5de verjaardag, dus mocht zij beslissen wat we gingen doen. De keuze ging naar een bezoek aan het children's museum, gelegen op de 'Navy Pier'. We waren daar nog nooit eerder geweest, omdat het bij onze vorige bezoeken aan Chicago bijzonder koud was en bijgevolg niet aangenaam om te flaneren op de 'Navy Pier'. Het children's museum is een echt doe-muzeum, goed voor een paar uur vertier. Een huis of wolkenkrabber bouwen, een hoofd boetseren, experimenteren met water, klauteren in de mast van een boot zijn enkele van de leuke activiteiten in het 'children's museum'. Met het mooie weer trokken we na het 'children's museum' op verkenning om de rest van de pier te zien. Vanop het 'ferris wheel' (een groot rad) is het zicht over de stad spectaculair. Daarna zochten we buiten een tafeltje uit om Stefanie te verrassen met zelfgebakken 'cup cakes', die we ter plaatse decoreerden, met 'frosting' (zacht en suikerrijk), 'icing' (glazuur) en sprinkles (gekleurde muizestrontjes), allemaal van thuis meegebracht. Natuurlijk mocht het kaarsje met 5 erop niet ontbreken! Stefanie was blij verrast en iedereen smulde gezellig mee!
Maandagvoormiddag trokken we nog voor een paar uur naar het 'museum of science and industry', waar het hoogtepunt zeker het bezoek was aan een U-505-duikboot, de eerste Duitse onderzeeër die in WOII door de Amerikanen overmeesterd werd. Doordat hij niet gezonken was, konden de Amerikanen inzicht krijgen in deze voor hen totaal nieuwe technologieën. Van dit model onderzeeër zijn er in totaal maar 4 meer, deze is de enige in de USA.

Nog steeds geen laptop

Het wordt nu echt wel hinderlijk om geen pc te hebben thuis. Als Eric 's avonds thuiskomt, wordt zijn pc onmiddellijk ingepalmd, eerst door de kinderen, voor huiswerk of om mails te checken, nadien door mij.
Een aantal zaken, zoals het bijwerken van onze website van 'La Moulinal', blijven liggen. Mijn laptop is nu al 10 dagen in reparatie, en nog is hij niet klaar. 'Wachten op stukken, achterstand opgelopen,...', uitleg hebben ze genoeg bij 'Best buy'. Enfin, niet echt 'customer service' om over naar huis te schrijven...
Ondertussen is Halloween achter de rug en is de snoepkast weer gevuld voor ten minste 1 jaar! Rond 17u30 verzamelden alle families van de straat bij Howard en Lisa, een van onze buren, voor een ''early dinner' met chili en pasta. On 18u zijn de kinderen dan vertrokken voor hun 'trick or treat', met de vaders als 'chaperons', terwijl de mama's in Lisa's huis bleven om lekker te kletsen, regelmatig onderbroken door het geluid van de deurbel: 'trick or treaters'. Iedere familie had een mand met lekkers meegebracht dus de kinderen mochten uit wel 4 manden grabbelen.
Zaterdag was het einde van het voetbalseizoen (joepie!). Vermits Nathalie's team heel het seizoen onklopbaar was gebleven, gaf de coach een feestje op zondagmiddag voor de voetballertjes en hun familie. Er was lasagne en dessert, medailles en zwemmen.

H1N1-vaccinatie

Vorige week zaterdag, 25 oktober, heeft president Obama H1N1 tot een 'national emergency' uitgeroepen. De laatste 2 weken waren massa's zieken bijgekomen. het werd ook duidelijk dat de meeste mensen met griepverschijnselen effectief H1N1 hadden, voor de 'seasonal flu' is het immers nog te vroeg. Dus veel H1N1-zieken in Hefferson Middle School, ondertussen ook een aantal gevallen in de Montessorischool. In 49 staten van de US werd weidverspreide aantallen H1N1-griep gemeld. De president kondigde extra maatregelen aan, waaronder vaccinatie op grote schaal en op vrijwillige basis van de prioriteitsgroepen, zijnde zwangere vrouwen en kinderen. Nog eens extra advies gevraagd aan onze pediater, die me ook adviseerde om de kinderen te laten vaccineren. Een eerdere vaccinatie-ronde, georganiseerd door het 'health department' van Midland, hadden we gemist, omdat we er niet van op de hoogte waren. Sindsdien had ik de berichtgeving op hun website op de voet gevolgd en wist ik dat er opnieuw vaccinaties zouden ter beschikking zijn op dinsdag 28 oktober. Vaccinaties hadden plaats in een gebouw van gemeentediensten op 5 km ten zuiden van Midland, van 14u tot 18u. We reden erheen onmiddellijk na school en kwamen rond 15u30 aan. Een ongelofelijk grote menigte stond buiten aan te schuiven, in een grote zigzag rond het grote gebouw en het eind van de wachtlijn binnen in het gebouw. Veel hoop had ik er aanvankelijk niet op, vermits er maar 500 'nasal vaccinations' en 500 'shots' ter beschikking waren en de wachtlijn was enorm! Kinderen met astma of een immuniteitsziekte kunnen de 'nasal spray' niet krijgen, onze kinderen hebben geen problemen van die aard, dus voor hen was het om het even welke vorm van vaccinatie ze zouden krijgen... Gelukkig viel het weer mee, geen regen en vrij zachte temperaturen. Een half uur nadat we in de rij waren gaan staan, stuurden ze nieuw aangekomen mensen terug naar huis, wegens geen kans op nog een vaccin. Ook voor ons werd het nog uren afwachten of we zouden 'binnengeraken'. Uiteindelijk, na 3,5 uur bereikten we, na nog een lange zigzagweg binnen in het gebouw, de plaats van vaccinatie. De kinderen kregen 'nasal spray' nummer 430, 431, 432. Het was bijna 19u toen we naar huis reden.

Mom, I can read!!

Twee weken geleden kwam ik Stefanie's klas binnen voor de Franse les. Ze zat in kleermakerszit op de grond, met naast haar de juf, en ze waren druk bezig in een klein boekje. Ik wandelde naar mijn eerste kleutertje voor zijn Franse les. Even later kwam Stefanie naar me toe, met het grote nieuws over het lezen van haar eerste boekje: 'Mom, I can read!'...'Finally...' voegde ze er nog aan toe. Het was duidelijk, voor haar ging een nieuwe wereld open, en ze had er blijkbaar naar uitgekeken...! Die avond had Stefanie het boekje bij in haar rugzakje, om te oefenen, en dat deed ze: lezen voor mama, voor de zussen, voor papa, voor oma en opa via skype. Sindsdien heeft ze nog 3 boekjes meegebracht om te oefenen. Ze leest elk boekje verschillende keren per dag en heeft daarvoor geen stimulans van ons nodig, ze doet het gewoon uit eigen initiatief. Ze leest zelfs voor uit haar boekje voor het slapengaan, ter vervanging van het voorlezen door papa of mama, zo fier is ze op haar nieuwe 'skill'! En wij zijn natuurlijk fier op haar. Het is mooi om de interesse van een kind te zien groeien in de richting van bvb lezen of tellen en het kind de kans te geven het op zijn/haar ritme te ontdekken, een filosofie die ook de Montessori-school steunt en toepast.