DAT MAG... DAT MAG NIET...

nvdr:deze blog hebben Ann en ik samen geschreven.

Vandaag, donderdag 29 januari, hadden Ann & Isabel een uitstap naar Bay City gepland, maar de plannen werden snel gewijzigd door de hevige sneeuwval vanmorgen.
Dan maar Midland City... We verkenden enkele (er zijn er ook maar een paar) boetiekjes in Main Street (de belangrijkste straat!) met name Northwood Gallery (interieur), Peel 'n Pare (keukenaccessoires), en Gems by Em (juwelenzaak). Isabel was direct verkocht aan de Chamilia beads. De keuze was overweldigend, dus een 2de bezoek dringt zich op. Voorlopig dus niets gekocht.
Daarna ging het richting Café Zinc, één van de betere restaurants in Midland.
We kozen voor een eenvoudige Europese keuken, nl. een ajuinensoep om te starten en daarna een steak-frites, wel vergezeld van een goed glas wijn. We hadden dan ook iets te vieren, Isabel's 39ste verjaardag!
De serveuse keek wel op toen we haar corrigeerden en zeiden dat we niet elk één glas wouden, maar dat ze gerust een fles kon brengen. De keuze viel op een Cabernet Sauvignon 2005, maar dat hadden ze natuurlijk niet meer in huis, het is dan een 2006 geworden.
Omdat we zo lang tafelden (eten en babbelen neemt iets meer tijd in beslag), kwam ze ons wel 10 keer vragen of alles nog naar wens was. Tot groot ongenoegen van ons beiden!

De wijn was heel lekker, maar gans de fles ledigen was ons iets te machtig. Dus vroegen we om de fles te kunnen meenemen. "No problem, shall I cork up the bottle for you?', terwijl Isabel net de kurk terug op de fles had gedaan.

Meer uitleg in de bijgevoegde foto's. In de staat Michigan is het verboden met ontkurkte flessen drank op de openbare weg te rijden, dus moest die kurk er degelijk op geplaatst worden.

Linkerfoto: zo kregen we de fles mee. (dat mag!)

Rechterfoto: zo dacht Isabel de fles mee te nemen. (dat mag niet!) FOEI!

Daarna nog elk 3 paar lederen handschoenen gekocht in Elder Beerman (dat mag!).

Nieuwe website voor 'La Moulinal'!

Het is ons gelukt! Met een paar weken vertraging zijn we erin geslaagd onze totaal vernieuwde website voor 'La Moulinal' (onze vakantiehuizen in de Lot-et-Garonne) af te werken en te lanceren. We hadden een bestaande en draaiende website, nog gemaakt met Frontpage, maar die zag er na 3 jaar wat gedateerd uit en het programma bood niet genoeg mogelijkheden. Dan maar nieuwe software gekocht (Adobe Dreamweaver CS4) en de bijhorende lessenreeks, en aan de slag gegaan. We hebben teksten aangepast in de 3 talen, veel foto's toegevoegd, heel veel info over de streek ook, met veel linken naar toeristische websites.
Zondagavond hebben we dan gelanceerd. Het lukte, het zag er allemaal heel goed uit, althans op mijn pc met IE 7.0. Een blik op de website vanop Eric's pc (waarop nog IE 6.0 staat) leerde ons dat de layout er daar HELEMAAL niet goed uit zag. De middelste sectie was naar onderaan de pagina geduwd. Na wat 'gegoogle' en rondvragen kwamen we bij de identificatie van het probleem: 'expanding box problem', blijkbaar een veel voorkomend en gekend probleem onder website-bouwers. Het heeft te maken met 'bugs', fouten in de oude Internet Explorer 6.0. Verschillende mogelijke oplossingen, dus proberen maar! Na 2 avonden 'trial & error' zijn we er gisteravond laat in geslaagd om het probleem op te lossen, dus, heb je een pc met IE6.0 erop, dan is ondertussen ook daarop is de layout van de website in orde. We zijn blij en eigenlijk wel fier met het resultaat.
Wie een kijkje wil gaan nemen, dit is het adres: http://www.gites-lamoulinal.eu/. Laat me eens weten wat je ervan vindt, ok???!!!!!! Alle feedback is welkom!

Brrrr...berekoud!

Sinds woensdag hebben we hier te maken met verschrikkelijk koud weer, met negatieve temperaturen in Fahrenheit!! Gisterochtend, op het moment dat de kinderen naar school gingen, was het -23°C, deze ochtend -20°C. Door de strakke wind, die van de grote meren komt, voelt het nog zo een 10 graden kouder. Op dagen met negatieve F-temperaturen mogen de scholieren niet buiten tijdens de speeltijd, omdat binnen een tijdsspanne van enkele minuten 'frostbite' kan optreden op blootgestelde lichaamsdelen. 'Frostbite' betekent dat lichaamsdelen (vingerkootjes, oren,...) bevriezen en kunnen afsterven. Dit zijn van die dagen dat buitenkomen echt niet aangenaam is en je gezicht, dat is het enige dat niet volledig ingepakt is, binnen de minuut pijn doet van de kou. Ook de ijskoude lucht inademen doet pijn aan de binnenkant van je neus en binnen de 20 seconden bevriezen je neushaartjes.
Vandaar dat ik, na het wegbrengen van de kinderen, besloten heb de dag binnen door te brengen. Ik ga wat tijd doorbrengen met vertalingen te maken voor onze vernieuwde website voor 'La Moulinal', die hopelijk binnenkort live kan gaan. Verder nog wat voorbereiden aan onze zomerreis naar Canada. Als ik het daarvan niet ga opwarmen, weet ik het ook niet meer...

Verjaardagen hier en ginder

Ontbijt op bed, met veel overgave klaargemaakt door mijn 3 dochters, geholpen door papa, die de croissants was gaan halen, mooie tekeningen van alle 3, dat was mijn verjaardagochtend, ondertussen al weer 10 dagen geleden. Zalig, niet?
Verjaren daags na nieuwjaar is, ik spreek uit ervaring, niet zo een goed gekozen dag om te verjaren, want, na alle culinaire uitspattingen van de kerst- en nieuwjaarsdagen, is iedereen, inclusief de jarige zelf, zo een beetje uitgefeest...
Het was ook de dag van valiezen pakken, want de dag erna reisden we terug richting Midland. Na het valiezen pakken toch nog in de namiddag de tijd gevonden om in Zottegem even te gaan schaatsen op de openluchtschaatsbaan op de markt. Daarna een pannenkoek gaan eten, en 's avonds een glaasje wijn gedronken, en zo hebben we toch nog een beetje gevierd...
Gisteren verjaarde Gina, ook een steenbok, en mijn hartsvriendin gedurende heel onze humanioraperiode. Daarna elkaar wat minder vaak gezien tijdens onze studentenperiode, maar naar aanleiding van een memorabele snookeravond in Leuven, zoveel maanden later schoonzussen geworden...! Het toeval een handje geholpen, of bestaat er niet zoiets als toeval?
Lieve Gina, nog eens proficiat met je 40 jaar, ik hoop dat je ondertussen je e-Hallmarkkaart hebt
kunnen openen, die pc's toch, he... Ik wou dat ik je een dikke knuffel kon geven, het zal een virtuele worden, vrees ik... Op dit moment speelt net een passende plaat op Q-music: Ayo Technology van MILOW ('I'm tired of using technology, I need you right in front of me')

Laatste les 'Junior Achievement'

In de States draait een belangrijk stuk van de economie op vrijwilligerswerk. Zeker in de scholen en ook in de kerken is dit essentieel. Zo ben ook ik ingeschakeld in wat vrijwilligerswerk in de lagere school. In de 5th grade-klas van Nathalie heb ik vorige vrijdag de laatste les 'Junior Achievement' gegeven, waarbij de leerlingen kennis maken met het bedrijfsleven, met thema's als entrepreneurship, types van businessorganisaties, resources, jobvereisten, cv's... In de laatste les ging het over 'worldwide connections', gedemonstreerd via een spel dat de wereldwijde connecties voor een automobielbedrijf op een visuele manier duidelijk maakte (alle leerlingen in een cirkel, en een web van connecties, gerealiseerd met een touw dat de productie van een auto volgde over de wereldbol, de leerlingen waren de verschillende landen/productiesites).

Winterwandeling

Niets beter om een jetlag te verjagen dan buiten te komen, voor een gezonde winterwandeling, en dat is precies wat Ann en ik deden vorige donderdag. Het landschap in de City forest, op amper 10' rijden, was schitterend, er was nog maar eens verse sneeuw, die dik op de takken lag, er was een strak blauwe lucht en een mooi zonnetje en aangename temperaturen, zo net iets onder het vriespunt. En of het deugd gedaan heeft! Zo na een reis terug naar je roots en je familie is het toch altijd even emotioneel en doet het goed om er even over te kunnen praten en ervaringen uit te wisselen, en gewoon wat te kunnen bijkletsen, zo onder Vlaamse vrouwen...

Jetlag

Deze keer verliep de overgang tussen de continenten niet zonder jetlag-perikelen. Het was Stefanie die er last van had, en bijgevolg mama ook. De nacht na onze terugkomst uit Vlaanderen is Stefanie vanaf 2u 's nachts ongeveer elk uur onze kamer binnengekomen omdat ze weer was wakker geworden. Een kop warme melk en dan weer het bedje in helpt nogal eens, maar deze keer bleek de oplossing maar kort te werken, want na minder dan een uur was ze er terug. Nu een kom corn flakes, want ze had honger, en weer het bedje in, voor een extra klein uurtje. Bij het volgende bezoek aan onze slaapkamer haar maar tussen ons in gelegd, wat weer goed was voor een korte extra rust. Uiteindelijk, rond 5u 's morgens, was ze klaarwakker, en met haar ook haar 2 zussen... Dat maakte natuurlijk dat ze 's avonds tegen 19u totaal uitgeteld was en op de zetel in slaap viel.

De volgende nachten waren minder gestoord, maar het heeft toch verschillende nachten geduurd voor ze ons niet meer voor 5u wakkermaakte. Ondertussen, sinds dit weekend, zijn we weer op normaal ritme gekomen. Terwijl ik normaal gezien maar een paar dagen last heb van de effecten van het reizen, ben ik er deze keer na 1 week nog altijd niet helemaal bovenop.

Kerstvakantie in Europa (1)

Onderweg naar Midland, de 14 dagen kerstvakantie zitten er alweer op. Nog 4 u vlucht voor de boeg in een goed gepakt vliegtuig, aan boord heel wat gezinnen die terug de plas over vliegen…Voor ons gezin wordt dit stilaan routine. Een NWA-vlucht heeft niets glamoureus, stewardessen op leeftijd, die ‘pasta or chicken?’ mompelen, zonder glimlach … Het menu in economy heeft voor ons geen geheimen meer, want steeds hetzelfde. De kinderen ondergaan gelaten de vlucht, kijken een film, kleuren wat, luisteren naar muziek op de i-pod. Eric heeft al een paar uur gewerkt (tot de batterij van zijn computer leeg was), ze zullen het op het werk geweten hebben dat het nieuwe jaar begonnen is…Ik heb er al 2 films op zitten. De eerste ‘Nights in Rodanthe’ had ik graag willen zien op groot scherm, maar het was er niet van gekomen, dus dan maar op deze vlucht. Ontroerend, over het leven en keuzes, over echte liefde, die sterk maakt, over afscheid en dood heen, wanneer enkel herinneringen overblijven. De tweede film, 'A good year', ging over een Engelse trader die een château in de Provence erft van zijn overleden oom, bij wie hij als jongen de zomervakanties doorbracht, de magie van de plaats herontdekt en er niet meer weggeraakt. Ik hou van dit soort films, vermits ook ik verknocht ben aan de charme van het Franse platteland en de Franse ‘savoir vivre’. Momenteel luister ik naar Coldplay en schrijf.

Kerstvakantie in Europa (2)

14 dagen kerstvakantie zijn voorbijgevlogen. Getuige het feit dat onze huurwagen bij het inleveren 4000km meer telde dan bij ons vertrek ermee in Parijs 2 weken geleden. De helft te verklaren door het feit dat Eric en ik voor 5 dagen naar ons geliefde ‘La moulinal’ in de Lot-et-Garonne zijn getrokken, om te checken of alles in orde was, en gewoon ook om ervan te genieten… Zalig weertje, temperaturen die opklommen tot 11°C, een helblauwe lucht en een stralend zonnetje, een marktje doen, een wijntje drinken bij de kachel, een nieuw restaurantje uitproberen,… Ondertussen logeerden de kinderen bij oma en opa, die hadden samen een geweldige tijd, momenten om te koesteren, zoals samen bakken, samen een dagje naar zee, samen een legohuis bouwen,…
Die andere 2000km zijn te verklaren door onze bezoeken aan familie en vrienden, en Parijs-retour. Aan gezelligheid, lekker tafelen en bijkletsen geen gebrek. De noordzeegarnaaltjes, croissants en andere lekkernijen die we moeten ontberen in Midland, hebben gesmaakt, alleen de frietjes van de frituur hebben we niet in ons schema kunnen inpassen, die zullen voor een volgende keer zijn… Alhoewel deze 2 weken te kort geweest zijn, is het toch ook weer tijd om ‘back to normal’ te keren na ons nomadenbestaan in Europa. Benieuwd hoe dik de sneeuw ligt sinds ons vertrek uit Midland! Een paar uur na ons vertrek is het immers beginnen sneeuwen in Detroit en is er op 1 nacht 40cm sneeuw gevallen, met duizenden gestrande reizigers tot gevolg. Wij hebben ‘5 minuten chance’ gehad door te vertrekken op donderdagavond, net voor de sneeuwstorm, anders hadden we waarschijnlijk het trouwfeest van Annemie gemist op zaterdag! Gelukkig niet, dus! Veel geluk, Annemie en Chris, en amuseer jullie nog op jullie huwelijksreis!