Brieven en blogs

Ik weet het, het is meer dan 2 weken geleden dat ik nog iets neergepend heb. De ene week zou ik om de paar dagen willen schrijven, de andere week is het alsof ik niets te vertellen heb. Soms is er een drang om te schrijven, dan weer helemaal niet. De ene keer voelt het aan als iets zinvols, omdat ik weet dat er iemand aan de andere kant is die dit leest en telkens terugkeert om meer te lezen. Vroeger wachtten we op de postbode, hopend op een brief of een kaartje, nu zitten we achter onze pc om onze virtuele postbus te ledigen, facebookvrienden te groeten en blogs te lezen. Voor mijzelf is het bijhouden van deze blog als meditatie, blijven stilstaan bij de dingen, me verbonden voelen met familie en vrienden, het helpt me door dipjes heen. Bedankt om me te lezen, voor de interesse, de vriendschap!